Omdat rechte lijnen saai zijn ❤️

Dakota's hobby's: Sluipen, klimmen, graven, verstoppen.

De Schitterende Slang.
Veel mensen zijn gefascineerd, maar ook angstig. Slangen hebben altijd een speciale rol gespeeld voor mensen. De angst voor slangen is aangeboren, baby's van slechts zes maanden reageren met stress op slangmotieven. Er wordt aangenomen dat dit evolutionaire redenen heeft. Het is zinvol om een slang vroeg op te merken, aangezien sommige soorten gevaarlijk zijn. Toch zijn er in oude culturen voornamelijk positieve betekenissen ontwikkeld. De slang belichaamt kennis en wijsheid niet alleen in het oude Griekenland, Rome of India, maar ook in de Inca-mythologie en nog veel meer. De rol als beschermer en als verbinding tussen de werelden wordt ook steeds weer teruggevonden. Het is een zeer symbolisch dier, goddelijk of met goddelijke attributen. Ik kan me goed voorstellen dat deze aangeboren angst aanzienlijk heeft bijgedragen aan de mythologie. Je ziet dit wonderlijke dier en je voelt automatisch iets. "Waar komt dit gevoel vandaan?" In het verleden bestond er geen concept van evolutie en geen wetenschappelijke verbinding met instincten zoals we die vandaag de dag kunnen begrijpen. Natuurlijk, gekoppeld aan de voor de hand liggende kenmerken (doodt knaagdieren, pootloos, huid in één stuk), spreekt dit zeker tot de verbeelding. We gaan om met onze omgeving, hoe we die waarnemen en beoordelen. We herkennen patronen en maken aannames. Onvermijdelijk grijpen we in en moeten we ons bewust zijn van de gevolgen om onszelf niet te schaden. Slangen zijn belangrijk, net als onze instincten. Maar wie een slang doodt neemt een kracht op zich die sterker is dan zichzelf. Of het nu de natuur is, of God. Slechts een deel van alle slangensoorten kan gevaarlijk zijn voor mensen, maar bijna elk knaagdier kan je ernstig ziek maken. We bevinden ons ergens tussen apen die met stokken spelen en bomen die groeien op onze ruïnes. Slangen zijn al minstens 167 miljoen jaar rond. Nederigheid.

Ik denk dat je kunt zeggen dat Dakota een beetje een muizen-eter is! 🐁

Instagram werkt de laatste tijd niet zo goed. Zoals altijd wanneer ze nieuwe functies implementeren. Ik vond deze foto gewoon te schattig maar kon hem niet uploaden zoals ik wilde... maar hier is hij 🤍

Loki en Berenike en een gouden pot met zophobas. Terwijl Loki haar maaltijd gemakkelijk vangt, lijkt Berenike een beetje in de war te zijn. Ze jaagt niet maar loopt rond op zoek naar iets. Eigenlijk is ze op zoek naar prooi. U kunt hetzelfde jachtgedrag zien in mijn bericht nr. 330, dat u ook kunt vinden op mijn website megagroundsloth.de door te zoeken naar "gekke Gila-monster".
Daar leg ik ook het sociale gedrag uit. Berenike houdt niet van vechten en ze kan de andere zophobas buiten horen. Dus ze geeft er de voorkeur aan om naar ze te zoeken. In het midden van de video kun je "zien" hoe Nameless een worm van links vangt. Ze sloop langzaam naar de pot en wachtte op een goed moment. Ze trilde van spanning. Toen ik klaar was met opnemen, schrok ze en was ze in een flits verdwenen. Arsinoë klimt gewoon rond op de achtergrond.

Dakota geniet van de ☀️ nadat hij de avond ervoor twee muizen had gegeten. 😋

Zodra Loki hoort dat er een pissebed in de buurt is, rent ze naar buiten in haar pyjama. 🤍

Een reptiel dat je omarmt is alleen op zoek naar je warmte of probeert je te eten.

Kleptothermie, diefstal van warmte, is een vorm van thermoregulatie. Het komt voor bij een grote verscheidenheid aan diersoorten, inclusief de mens. Bijvoorbeeld wanneer we knuffelen omdat het koud is.

Reptielen* kunnen zelf geen lichaamswarmte genereren. Hun metabolisme is afhankelijk van externe warmtebronnen.

Als je reptiel zich tegen je aandrukt, voelt het zich zeker. Maar het doet dit niet uit genegenheid, maar omdat je warm bent.

Het is hoe dan ook een fijn gevoel.

Je moet altijd in gedachten houden dat het beter is voor het dier om het niet uit het terrarium te halen.

Mijn luipaardgekko's zijn klaar voor de winterstop. Ik start een bijna natuurlijke rustperiode bij een temperatuur van ongeveer 12°C.
Het is belangrijk om eerst een nauwkeurig beeld te krijgen van de gezondheid van de dieren. Dit omvat het nemen van fecesmonsters, het scannen van het lichaam op afwijkingen en het beoordelen van de kracht van het dier.

*Vanuit een cladistisch oogpunt, dat tegenwoordig de wetenschappelijke standaard is, zouden de reptielen als een monofyletische taxon, dat wil zeggen als een natuurlijke (complete) afstammingsgroep (Reptilia als clade), op zijn minst ook de vogels moeten bevatten, die warmbloedig zijn.

Banana Joe, net zo fit als twintig jaar geleden. Alleen nog beter uitziend. 💪

Om een ​​hagedis te fotograferen, moet je denken als een hagedis, bewegen als een hagedis...

Hier benaderde ik stilletjes een zandhagedis (Lacerta agilis) 🦎🌞

Hij wilde duidelijk gezien worden.💚 Mannetjes worden tijdens het voorjaarspaarseizoen - van april tot juni - felgroen en weer bruin in de late zomer.🤎