Ik schreef bijna precies een jaar geleden voor het eerst over pareidolie. Het ging over een afbeelding die ik heb gegenereerd met DeepDream.

Pareidolie is de neiging om een object, patroon of betekenis te zien waar er eigenlijk geen is.

Ooit werd pareidolie beschouwd als een symptoom van psychose, maar nu wordt het gezien als een normale menselijke neiging.

Wetenschappers hebben convolutionele neurale netwerken gecreëerd. Dat zijn computerprogramma's die patronen herkennen op dezelfde manier als bij pareidolie. Een voorbeeld van zo'n programma is DeepDream. Maar ook de omgekeerde afbeeldingszoekopdracht is gebaseerd op zo'n neuraal netwerk.

Ik vind het stimulerend om mijn verbeelding de vrije loop te laten. Toen ik inzoomde op de bewolkte lucht, was ik verheugd om een Thalattoarchon zijn prooi te zien achtervolgen. De Thalattoarchon was een ichthyosaurus die acht miljoen jaar na het Perm-Trias uitsterven leefde. Het is de oudst bekende mariene reptiel dat een top predator was en waarschijnlijk een van de eerste mariene macropredatoren die in staat was om prooi te eten van vergelijkbare grootte.

Ik zie ook letters. Mijn poging om dit te ontcijferen resulteert in "Jucy Puzy". Maar daar zal ik niet verder op ingaan. 😳