Terwijl de Nijlgans (Alopochen aegyptiaca) bij de meeste Europeanen alleen bekend is als een invasieve soort, had deze ooit een goddelijke betekenis in zijn gelijknamige thuisland. Hoewel zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied zich uitstrekte over bijna het hele Afrikaanse continent, werd hij in het oude Egypte bijzonder vereerd, vooral rond Thebe. Daar werd hij beschouwd als een godheid, Gengen Wer, "de grote snateraar," wiens luide gesnater de oorspronkelijke duisternis vulde en die het wereldei legde in een moerbeiboom in Heliopolis, waaruit licht en de wereld ontstonden. Deze godheid was een van de verschillende manifestaties die verbonden waren met het complexe Egyptische pantheon, dat de vruchtbaarheidsaspecten van goden zoals Amon omvatte. Men nam aan dat de schepping een continue cyclus was en dat ieder mens uit een onderwereld gans-ei werd uitgebroed.

De Schitterende Slang.
Veel mensen zijn gefascineerd, maar ook angstig. Slangen hebben altijd een speciale rol gespeeld voor mensen. De angst voor slangen is aangeboren, baby's van slechts zes maanden reageren met stress op slangmotieven. Er wordt aangenomen dat dit evolutionaire redenen heeft. Het is zinvol om een slang vroeg op te merken, aangezien sommige soorten gevaarlijk zijn. Toch zijn er in oude culturen voornamelijk positieve betekenissen ontwikkeld. De slang belichaamt kennis en wijsheid niet alleen in het oude Griekenland, Rome of India, maar ook in de Inca-mythologie en nog veel meer. De rol als beschermer en als verbinding tussen de werelden wordt ook steeds weer teruggevonden. Het is een zeer symbolisch dier, goddelijk of met goddelijke attributen. Ik kan me goed voorstellen dat deze aangeboren angst aanzienlijk heeft bijgedragen aan de mythologie. Je ziet dit wonderlijke dier en je voelt automatisch iets. "Waar komt dit gevoel vandaan?" In het verleden bestond er geen concept van evolutie en geen wetenschappelijke verbinding met instincten zoals we die vandaag de dag kunnen begrijpen. Natuurlijk, gekoppeld aan de voor de hand liggende kenmerken (doodt knaagdieren, pootloos, huid in één stuk), spreekt dit zeker tot de verbeelding. We gaan om met onze omgeving, hoe we die waarnemen en beoordelen. We herkennen patronen en maken aannames. Onvermijdelijk grijpen we in en moeten we ons bewust zijn van de gevolgen om onszelf niet te schaden. Slangen zijn belangrijk, net als onze instincten. Maar wie een slang doodt neemt een kracht op zich die sterker is dan zichzelf. Of het nu de natuur is, of God. Slechts een deel van alle slangensoorten kan gevaarlijk zijn voor mensen, maar bijna elk knaagdier kan je ernstig ziek maken. We bevinden ons ergens tussen apen die met stokken spelen en bomen die groeien op onze ruïnes. Slangen zijn al minstens 167 miljoen jaar rond. Nederigheid.