Het monument voor mijn overgrootvader Werner Hilpert (1897-1957) in de Dr.-Werner-Hilpert-Siedlung (Dr. Werner Hilpert-nederzetting), ten oosten van de voormalige Camp King in Oberursel, Duitsland.

Hij was een politicus die zijn humanistische idealen zeer serieus nam. Daarom is hij een heel belangrijk voorbeeld voor mij. Als je mij vraagt of ik een beter mens ben door mijn overgrootvader, dan kan ik dat alleen maar bevestigen. Het is mijn verantwoordelijkheid om de herinnering levend te houden.

In 1932 werd hij voorzitter van de Centrumpartij in Saksen tot de ontbinding in 1933. Hij verloor alle functies. Van 1932 tot 1937 was hij voorzitter van de Katholieke Actie in Saksen en verzette hij zich openlijk tegen het nationaal-socialisme.

In samenwerking met Carl Goerdeler was hij adviseur en gemachtigde vertegenwoordiger van Joodse burgers in "Arisering". De verzetsstrijders hebben het leven van veel Joodse gezinnen gered.

Hij werkte als syndicus in een joods bedrijfsgebouw en probeerde de arbeidsomstandigheden zo menselijk mogelijk te houden. Ook zijn kantoor brandde af tijdens de Kristallnacht in 1938.

In september 1939 werd hij gearresteerd door de Gestapo. Hij bracht de volgende 5 1/2 jaar door in het concentratiekamp Buchenwald als politiek gevangene.

Hij was lid van het verzet van Buchenwald en van het volksfrontcomité van Buchenwald. Ze voerden niet alleen campagne voor de gevangenen, maar dachten ook na over hoe Duitsland na het nationaal-socialisme verder moest.

In 1945, nadat Duitsland was bevrijd van de nazi's, nam hij deel aan de oprichting van de CDU-partij in Hessen en werd hij verkozen tot voorzitter van de CDU Hesse.

De tweede foto toont een verkiezingsposter voor de staatsverkiezing van Hessen in 1946. [Licentie door CDU, creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/de/deed.de]