Het vervellen van mijn Chileense vogelspin (Grammostola rosea), afgelopen juli. ✨

Onder verhoogde bloeddruk begint de tarantula een vervellingshormoon (gehydroxyleerd ecdyson/ecdysteron) van achteren naar voren in het lichaam te transporteren. Dit zorgt voor drukopbouw en het opensplijten van het rugschild. Dit strekt zich uit over het hele lichaam, zodat de tarantula zich nu geleidelijk kan bevrijden van het oude exoskelet. Dit kan soms enkele uren duren en is daarom erg vermoeiend voor de tarantula, waardoor deze zelfs na een succesvolle vervelling op zijn rug blijft liggen. In deze toestand is de spin nog niet uitgehard en kan daarom gemakkelijk ten prooi vallen. Daarom creëren spinnen van tevoren een enigszins veilige plek met zijdedraden. Ik heb de snelheid van de video acht keer verhoogd omdat jullie allemaal niet zo veel geduld hebben als ik 🤪 en het maakt de ritmische bewegingssequenties duidelijker.

Ecdysteron is een hormoon dat de vervelling veroorzaakt bij vervellende dieren (geleedpotigen, beerdiertjes, nematoden, enz.). Het komt ook voor in planten ter bescherming tegen plantenplagen. Bij zoogdieren komt het alleen voor door inname of parasitaire besmetting. Het heeft ook effect op zoogdieren en beïnvloedt het lipidemetabolisme en de eiwitsynthese. Het wordt verondersteld een anabole werking op de spieren te hebben, daarom wordt het ook gebruikt in de competitiesport. Het wordt verondersteld geen schadelijke effecten te hebben omdat het een natuurlijk onderdeel is van onze voeding. 💪😋🥬