Het "survival of the fittest" wordt vaak verkeerd begrepen. Vanaf het begin werd bedoeld dat de best aangepaste soort overleeft, niet per se de "sterkste" soort. Dit betekent dat het succes van bepaalde kenmerken niet alleen afhankelijk is van de efficiëntie van die kenmerken. Het is eerder een complex samenspel van omgevingsfactoren, concurrentie, plagen en nog veel meer. Het succes van een kenmerk kan grotendeels afhangen van geluk, bijvoorbeeld wanneer de omstandigheden gunstig zijn voor de verspreiding van een kenmerk binnen een stabiele populatie, of voordat het wordt uitgeroeid door een gebeurtenis. De kwetsbaarheid van populaties blijkt uit de vele soorten die momenteel met uitsterven worden bedreigd. Wonderen van de evolutie die plotseling verdwijnen. Kenmerken die misschien pas over miljoenen jaren ontwikkelen of nooit meer. Wanneer toegepast op mensen, is dit een belangrijk inzicht, omdat het de raciale theorieën en eugenetica ondermijnt. Want de enige basis van deze mensonterende ideologieën is een vermeende superioriteit, die gemakkelijk kan worden weerlegd met kennis van de evolutie. Er is geen basis om enig fysiek kenmerk als inferieur te beschouwen. Maar er is ook een goede reden waarom dit argument zelden wordt gehoord of gelezen: een debat over of en wanneer het menselijk leven enige waarde heeft, is niet verenigbaar met de kennis van de ethische filosofie. De menselijke waardigheid is onaantastbaar en elk individu bepaalt zijn eigen waarde. Een debat over de waarde van menselijke kenmerken of eigenaardigheden mag niet eens worden gevoerd, omdat zo'n discussie inherent onwaardig is voor de mens. Helaas zijn er steeds meer sociopolitieke concepten die veel steun vinden bij achterhaalde en mensonterende opvattingen. Het is belangrijk om verstand en menselijkheid te gebruiken om deze ontwikkelingen aan te pakken.

Dus, wat is dat? Raar dier! Dit is geen mens! 😲
Ik ruik bloemen! 🌻💕
Raar dier en bloemen... Ik moet daar naartoe! ❤
⠀ ⠀

Kalusho is het enige zwarte neushoorn in de dierentuin van Frankfurt.
Zijn vrouwelijke metgezel, Tsororo, stierf in 2016 aan complicaties van de baarmoeder.
Samen hadden ze drie dochters. Al hun dochters werden vrijgelaten in het wild in Afrika.
De oudste dochter, Akura, werd vier jaar geleden grootmoeder in het Marakele National Park.


Kalusho, nu 33 jaar oud en oorspronkelijk afkomstig uit Zimbabwe,
had eigenlijk 8 jaar geleden samen met Tsororo moeten worden vrijgelaten.
Maar het mislukte.


Voor het grootste deel van de 20e eeuw was de continentale zwarte neushoorn de talrijkste van alle neushoornsoorten.
Rond 1900 waren er waarschijnlijk enkele honderdduizenden in Afrika.
In het begin van de jaren 1990 daalde het aantal onder de 2.500, en in 2004 werd gemeld dat er nog maar 2.410 zwarte neushoorns over waren.
Tegen 2019 bleef de populatie van 5.500 stabiel of langzaam toenemen.



🎼Muziek: "African meditation dance" door Stefan Kartenberg (2017 - Gelicenseerd onder Creative Commons Attribution Noncommercial 3.0, creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/)