⛰️🏞 Een stroom in de verre landen van Zuid-Amerika begint diep in een dicht bos, verborgen onder het bladerdak waar de lucht zwaar is van vocht en geheimen. Het is een stille openbaring, een onuitputtelijk gefluister dat uit de aarde oprijst, alsof de wereld zelf haar diepste verhaal wil vertellen. Zo is het ook met de menselijke geest.

De stroom is geen machtige rivier, niet de Amazone die steden draagt of oceanen voedt. Het is een bescheiden oorsprong, een kronkelende gedachte tussen wortels, stenen en mos. Maar daarin schuilt zijn kracht: hij begrijpt wat verborgen blijft. Zijn water, helder en koel, herinnert ons eraan dat het onopvallende vaak het meest essentiële herbergt.

De stroom weerspiegelt de geest van iemand met ADHD. Zijn stroming is onvoorspelbaar, springt van het ene punt naar het andere, verandert van tempo en richting, alsof het zoekt naar een pad zonder duidelijk einddoel. Maar net als de stroom heeft deze geest een diepere bedoeling, een innerlijke harmonie die zich alleen onthult aan wie goed kijkt.

Het dichte bos symboliseert de maatschappelijke vooroordelen, de misverstanden die het omringen. Het is dicht, een doolhof van meningen en stereotypen, dat dreigt de stroom te verslinden. Maar hoe dichter het bos, hoe duidelijker de waarheid wordt: de stroom kan niet worden gestopt. Hij baant zijn weg omdat water moet stromen—het is zijn natuur om te bewegen.

Elementair gezien is de stroom een metafoor voor de onstuitbare kracht van het leven. Water, dat zijn weg vindt door obstakels, is het symbool van een geest die zich ontvouwt ondanks druk en beperkingen. Het lijkt misschien wild, impulsief en chaotisch, maar het draagt een zuiverheid en diepte in zich die alleen door beweging zichtbaar wordt.

En wanneer de stroom het bos verlaat, zich verenigt met andere wateren en uiteindelijk in het licht verschijnt, is het niet langer het kleine, chaotische beekje dat het ooit was. Het wordt onderdeel van iets groters, een rivier die leven geeft en werelden verbindt.

Net als de menselijke geest met zijn uniekheid: elke impuls, elke bocht, elke plotselinge wending drijft het vooruit—naar een dieper begrip, een stroom die het verbindt met de wereld.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

🌀 Mijn reis naar Peru was zeer impulsief – ik voelde een plotselinge drang, en het duurde slechts twee weken totdat ik in een vliegtuig naar Lima zat. Zo verving deze moderne interpretatie van de Chakana zes jaar geleden mijn talisman.

⛰️ Ik kocht dit Andes kruis van een oude man op een heuvel in Sacsayhuaman. Mijn intuïtie leidde me, op mijn eerste dag in Cusco, direct naar deze mysterieuze plek, waar naar schatting 20.000 mensen aan de bouw ervan werkten. Ik zat ongeveer een half uur met de man op de heuvel, en hij legde me zijn interpretatie van de Chakana uit, samen met deze site, die waarschijnlijk voor militaire en rituele doeleinden werd gebruikt.

🌐 De oorspronkelijke Chakana bestond ongeveer 2.000 jaar voor de opkomst van het Incarijk. De driehoek is een moderne variant voor toeristen; echter, het symboliseert de drievuldigheid van de condor (bovenwereld), puma (deze wereld) en slang (onderwereld), en misschien de drie morele principes "lieg niet", "steel niet" en "wees niet lui". De vier vlakken vertegenwoordigen de kardinale richtingen, seizoenen en levensfases. Het heeft 12 kanten, zoals de maanden van het jaar. In het midden, als een verenigend element van oorsprong, is de zon, een centrale godheid.

🏔 De sporen van de Inca waren gedurende mijn hele reis zichtbaar. Felsgravures, vaak met diermotieven, zijn op bijna elke berg te vinden. Elke berg is levend, en vele zijn heilig. Het was een diep met de natuur verbonden, nieuwsgierige, georganiseerde en spirituele cultuur. In het Quechua betekent "Chakana" ruwweg "als een brug fungeren". De oude man vertelde me – zelfs als het zijn verbeelding was – dat de Inca's in Sacsayhuaman hier herhaaldelijk rituele cycli van het heelal ondergingen voordat ze naar andere plaatsen gingen, zoals Machu Picchu. Mijn reis leidde me ook een paar dagen later naar Machu Picchu, en de hanger vergezelde me op dit spannende avontuur.

🧭 Een paar maanden later creëerde ik "megagroundsloth", en tot op de dag van vandaag draag ik deze hanger dagelijks omdat het voor mij niet alleen een krachtige herinnering is, maar ook een symbool van leiding en ontmoeting.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Waar de zon is vastgebonden. De Intihuatana-piramide in Machu Picchu. 🌄

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Enkele selfies toen ik aan het wandelen was in het Peruaanse Wolkenwoud vlakbij Machu Picchu. Slechts 1% van het wereldwijde bos bestaat uit wolkenwouden. Het is de habitat van talloze unieke dier- en plantensoorten. Wolkenwouden behoren tot de meest bedreigde terrestrische ecosystemen op aarde. Ze zijn bijzonder afhankelijk van constante klimatologische omstandigheden (bijv. bladeren die zeer gevoelig zijn voor droogte), die zullen veranderen als gevolg van klimaatverandering. Veel wolkenwoudregio's zijn belangrijke landbouwproductiegebieden vanwege hun altijd vochtige en milde klimaat.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Kracht voor het volk ⚡

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Bij het treinstation Hidroelectrica. Machu Picchu is alleen te bereiken met de trein of te voet. Op weg naar het dorp Machu Picchu (Aguas Calientes) liep ik vanuit Hidroelectrica langs de spoorrails. Op de terugweg nam ik de trein. Ik had een eersteklas ticket, maar wist dat niet eens. Ik merkte niet dat ik in het verkeerde compartiment stapte. We waren al onderweg toen ik erachter kwam. Na ongeveer de helft van de reis moest de trein stoppen en rende een treinbegeleider met me mee naar mijn compartiment. Daar was ik helemaal alleen, behalve twee andere passagiers en het servicemedewerkers. 😁

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Dit is op mijn weg van Santa Teresa (Machu Picchu) naar Cusco (hoofdstad van het Inca-rijk). Ik reisde met een colectivo, zo worden de collectieve bussen genoemd in Zuid-Amerika. De hele reis was een avontuur. Een beetje later, toen het al donker was, stopten we midden op een bochtige weg ergens in de bergen. We moesten de bus duwen om weer te starten. De meeste andere passagiers spraken nauwelijks Spaans, hoewel ze inheems waren. Niet elke Peruaan spreekt Spaans als moedertaal. In sommige regio's is Quechua de meest gesproken taal. Toen we uiteindelijk in Cusco aankwamen, was het na middernacht. Ik herinner me hoe opgewonden ik was toen ik eindelijk bij het hostel aankwam. 😁

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Het smalle pad naar de berg Machu Picchu.🙃

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Traditioneel worden cocabladeren geconsumeerd in de Andes. Je krijgt het op elke hoek aangeboden in plastic zakken. De oorspronkelijke vorm van consumptie is door op de bladeren te kauwen. Mate de Coca is een soort nationale drank in Peru. Het is ook verkrijgbaar in kleine theezakjes, maar ik had altijd losse blaadjes. Er is zelfs chocolade met cocabladeren! Heel vaak zijn er restaurants en bars die op de een of andere manier naar coca verwijzen.

De bladeren worden gebruikt als stimulerend middel, als voedingssupplement, voor rituele en medicinale doeleinden. Ze helpen honger, vermoeidheid en kou te onderdrukken en zijn zeer effectief tegen hoogteziekte omdat ze de zuurstofopname verbeteren. Ook hebben de cocabladeren altijd een spirituele betekenis gehad.

Ik vond het effect vergelijkbaar met zwarte thee. Er zijn geen bijwerkingen bekend en u zult er niet verslaafd aan raken. Er zou ongeveer 300 gram droge cocabladeren nodig zijn om 1 gram cocaïne door chemische extractie te extraheren.

En begrijp me alsjeblieft niet verkeerd, ik ben absoluut geen vriend van de drug cocaïne. Mensen die dit snuiven om zich superieur te voelen, dragen daardoor bij aan verschrikkelijke gruweldaden zoals moord en mensenhandel.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

😂 Toen ik in Santa Teresa op de bus naar Cusco wachtte, ontmoette ik een Zweed. Hij was op doorreis en bracht wat rapé mee uit het Braziliaanse Amazonegebied. Hij kon me niet precies vertellen wat erin zit. Tabak en andere planten, zei hij. Het leek een beetje op crack, dus ik probeerde het gewoon. Wat moet er gebeuren?😅
Sjamanen gebruiken het ritueel om contact te maken met de Grote Geest. Je blaast de rapé met een v-vormige buis in de neusgaten. De sjamanen nemen eigenlijk langere pijpen en snuiten elkaars neusgaten. Het is zeer sterke tabak, die brandt in de neus en direct in het hoofd gaat. Kort daarna verspreidt zich een diepe ontspanning door het hele lichaam. Ik vond het erg prettig, dus ik kocht wat op de San Pedro-markt in Cusco en bracht het naar Duitsland. Ik heb het meeste nog. Het is echt sterk! Altijd leuk om het aan mijn vrienden aan te bieden. 😜 Maar eigenlijk zit er een veel diepere betekenis achter. Geïnteresseerden moeten zoeken naar "heilige verkrachtingsrituelen".✌☺

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.