Iets meer dan een week geleden vond ik onze publieksfavoriet Chico met een verwonding. Hij had een deel van zijn staart verloren. Vervolgens zocht ik het terrarium af naar sporen om de oorzaak te vinden. Ik kwam tot de conclusie dat de scheur in het bamboe de meest waarschijnlijke oorzaak was. Dit komt overeen met een bloedvlek die ik in de buurt vond. Eerlijk gezegd had ik deze scheur eerder opgemerkt, maar ik had niet overwogen dat zijn staart erin vast zou kunnen komen te zitten. Door het vocht is de scheur breder geworden, wat een risico is dat in elk terrarium kan optreden. Daarom hoop ik dat Chico’s pijnlijke ervaring een waarschuwing is voor andere eigenaren. Voor mij was het een les om voorzichtiger en vooruitziender te zijn. Chico's staart zal terug groeien, en gedurende deze tijd zal hij een verhoogde behoefte aan voedingsstoffen hebben. Sindsdien lijkt hij, afgezien van de ontbrekende staart, vitaal en vertoont hij normaal gedrag. Gekko’s, net als veel andere hagedissen, werpen hun staart af als ze in gevaar zijn dankzij speciale spieren. Het is nog onduidelijk of dit pijn veroorzaakt. Sommige biologen beweren dat pijn bij het afwerpen van de staart een evolutionair obstakel is. Desondanks is het zeker iets wat niet licht opgevat moet worden. De tweede foto toont het bamboe met de opening. De vernauwing werd waarschijnlijk een val. De derde foto toont het lekkende weefselvocht op de dag van het incident. Het weefselvocht helpt om de wond effectief te reinigen. Omdat een stressvrije omgeving belangrijk is voor genezing en omdat daggekko’s zich meestal boven de grond bevinden, is het logischer om ze in het terrarium te laten. Dit kan anders zijn voor grondbewonende dieren, omdat hun staarten vaak de grond raken en infecties kunnen veroorzaken.

Iets meer dan een week geleden vond ik onze publieksfavoriet Chico met een verwonding. Hij had een deel van zijn staart verloren. Vervolgens zocht ik het terrarium af naar sporen om de oorzaak te vinden. Ik kwam tot de conclusie dat de scheur in het bamboe de meest waarschijnlijke oorzaak was. Dit komt overeen met een bloedvlek die ik in de buurt vond. Eerlijk gezegd had ik deze scheur eerder opgemerkt, maar ik had niet overwogen dat zijn staart erin vast zou kunnen komen te zitten. Door het vocht is de scheur breder geworden, wat een risico is dat in elk terrarium kan optreden. Daarom hoop ik dat Chico’s pijnlijke ervaring een waarschuwing is voor andere eigenaren. Voor mij was het een les om voorzichtiger en vooruitziender te zijn. Chico's staart zal terug groeien, en gedurende deze tijd zal hij een verhoogde behoefte aan voedingsstoffen hebben. Sindsdien lijkt hij, afgezien van de ontbrekende staart, vitaal en vertoont hij normaal gedrag. Gekko’s, net als veel andere hagedissen, werpen hun staart af als ze in gevaar zijn dankzij speciale spieren. Het is nog onduidelijk of dit pijn veroorzaakt. Sommige biologen beweren dat pijn bij het afwerpen van de staart een evolutionair obstakel is. Desondanks is het zeker iets wat niet licht opgevat moet worden. De tweede foto toont het bamboe met de opening. De vernauwing werd waarschijnlijk een val. De derde foto toont het lekkende weefselvocht op de dag van het incident. Het weefselvocht helpt om de wond effectief te reinigen. Omdat een stressvrije omgeving belangrijk is voor genezing en omdat daggekko’s zich meestal boven de grond bevinden, is het logischer om ze in het terrarium te laten. Dit kan anders zijn voor grondbewonende dieren, omdat hun staarten vaak de grond raken en infecties kunnen veroorzaken.

Slangen worden melkachtig een paar dagen voordat ze hun huid afwerpen, dit wordt de 'blauwe fase' genoemd. Dit komt doordat er een vloeistof ophoopt tussen de oude en nieuwe huid, waardoor ze van elkaar worden gescheiden. Maar waarom worden de ogen ook troebel? Dit komt omdat slangen, in tegenstelling tot luipaardgekko's, geen oogleden hebben. In plaats daarvan hebben ze een brilschub die elk van hun ogen bedekt.

Vandaag, 4 dagen na deze foto, heeft Dakota zijn huid afgeworpen en klimt hij nu rond op zoek naar de witte muizen waar hij zo van overtuigd is.

Dakota, negen jaar geleden vandaag. Dakota was bijna 3 en ik was 29. Dakota is niet veel veranderd, maar ik ben nu anders. Ik vind dat tijd echt verwarrend kan zijn. Negen jaar is niet echt veel, maar op de een of andere manier toch wel.

Chico! 🦎

Chico! 🦎

Dakota is de enige van mijn dierlijke huisgenoten die waarschijnlijk nooit zou bijten of aanvallen. Maar omdat hij een slang is, zijn mensen bang. Een studie uit 2008 toonde aan dat de aanblik van een slangsilhouet stress veroorzaakt bij baby's van slechts 8 tot 14 maanden oud. Het is dus niet iets dat aangeleerd is, maar aangeboren. Andere studies hebben soortgelijke reacties bij niet-menselijke primaten bevestigd. Maar de stressreactie leidt niet automatisch tot angst voor slangen. Al in de jaren 80 werd erkend dat resusapen alleen angstig op slangen reageren nadat ze het bij andere apen hebben waargenomen. Het was een voordeel voor onze voorouders om een slang snel te kunnen herkennen en onmiddellijk te reageren. Giftige slangen vormen immers een gevaar en daarnaast waren onze voorouders ook natuurlijke prooien voor reuzenslangen. Maar Dakota is slechts een ongevaarlijke korenslang die zijn prooi wurgt.😇

Bruce bekijkt de situatie 👀 Er lopen veel krekels rond... Misschien springt er wel eentje in zijn mond. 🛎🦗

Zou ik thuis moeten blijven of naar een rave gaan? We kennen allemaal het gevoel wanneer een bepaalde houding gewoon goed aanvoelt. Bruce, geheel in lijn met de natuurlijke aard van luipaardgekko's, kwam waarschijnlijk toevallig in deze exacte houding terecht en bleef zo een paar minuten zitten. Als je ziet dat je dieren dit soort dingen vaak doen, moet je voorzichtig zijn. Het kan wijzen op zwakte, bijvoorbeeld door ziekte. Maar Bruce is in uitstekende vorm en waardeerde waarschijnlijk gewoon het ontspannen moment. De foto is een paar maanden oud en toont hem kort nadat hij in het nieuw ingerichte terrarium was verhuisd.

Zet hier alsjeblieft iets liefs neer! 😒