🌄🚌 Deze foto is genomen in Huertahuayco, tijdens mijn busreis van Ica (Atacama-woestijn) naar Cusco (Andes). De verkiezingsposters waren voor de regionale en lokale verkiezingen in 2018.

Toen ik begon met het gebruik van Instagram, kwam ik net terug van mijn beste reis ooit. Ik reisde spontaan alleen door Peru gedurende 16 dagen en nam duizenden foto's. 😄🇵🇪❤️

👀 Tot die tijd had ik Instagram alleen passief gebruikt. Ik had een klein probleem omdat de naam "instantcamera-telegram" betekent en vanuit mijn oogpunt werd het voornamelijk zo gebruikt. Maar dat paste niet goed bij mijn behoeften... 🧃🐌

💡Zo kwam ik op het idee van een tijdloos Instagram, geleid door een reuzenslak. Het is zo ontspannen, degelijk en vol avontuur. 😜

🕵️ De berichten zijn over de jaren verspreid en - helaas - heeft Instagram in december de gidsen gedeactiveerd, maar u kunt nog steeds alle Peru-berichten op mijn website bekijken (link in bio) wanneer u maar wilt. Klik gewoon op "Onderwerpen" en vervolgens op "Peru" in het menu.

Er kunnen nog wat meer foto's komen. Ooit.

De Atacamawoestijn is de droogste plek op aarde. 🦥🏜️

Dat is op weg van Ica naar Cusco, ergens in de Andes. Ik denk dat het tussen Abancay en Cusco was. Met een duur van 18 uur was dit slechts mijn op een na langste busreis in Peru. Ica ligt nabij de kust in de Atacama-woestijn, Cusco ligt op een hoogte van 3.400 meter in de Andes. Ik reisde zeer lange afstanden met het busbedrijf Cruz del Sur. De service is vergelijkbaar met die van een luchtvaartmaatschappij. Er is eten, internet, elektriciteit, schermen, films, muziek en meer. Bovendien zijn alle bushaltes bewaakt en beveiligd.
⛰️🚌🏜️

Kracht voor het volk ⚡

Bij het treinstation Hidroelectrica. Machu Picchu is alleen te bereiken met de trein of te voet. Op weg naar het dorp Machu Picchu (Aguas Calientes) liep ik vanuit Hidroelectrica langs de spoorrails. Op de terugweg nam ik de trein. Ik had een eersteklas ticket, maar wist dat niet eens. Ik merkte niet dat ik in het verkeerde compartiment stapte. We waren al onderweg toen ik erachter kwam. Na ongeveer de helft van de reis moest de trein stoppen en rende een treinbegeleider met me mee naar mijn compartiment. Daar was ik helemaal alleen, behalve twee andere passagiers en het servicemedewerkers. 😁

Dit is op mijn weg van Santa Teresa (Machu Picchu) naar Cusco (hoofdstad van het Inca-rijk). Ik reisde met een colectivo, zo worden de collectieve bussen genoemd in Zuid-Amerika. De hele reis was een avontuur. Een beetje later, toen het al donker was, stopten we midden op een bochtige weg ergens in de bergen. We moesten de bus duwen om weer te starten. De meeste andere passagiers spraken nauwelijks Spaans, hoewel ze inheems waren. Niet elke Peruaan spreekt Spaans als moedertaal. In sommige regio's is Quechua de meest gesproken taal. Toen we uiteindelijk in Cusco aankwamen, was het na middernacht. Ik herinner me hoe opgewonden ik was toen ik eindelijk bij het hostel aankwam. 😁

Het smalle pad naar de berg Machu Picchu.🙃

In Chinchero kocht ik deze geweldige wollen muts.
Alpacawol is superzacht. En dit is baby-alpaca!
Dat is tenminste wat ze me vertelden.
Misschien wil een expert mijn hoofd aaien om dat te verifiëren?

Chinchero ligt in de Heilige Vallei van de Inca's, ten noordwesten van Cusco in Peru. Het dorp staat bekend om zijn kleurrijke alpacatextiel. Een beetje inzicht in de traditionele productie liet ons deze Quechua-vrouw zien. Ik kwam iets te laat naar de show, omdat ik vast kwam te zitten met de schattige alpaca's bij de ingang. 🙃

Uitzicht op de met wolken bedekte Huayna Picchu tijdens mijn klim naar de berg Machu Picchu.