Duitsland, een land met een rijke geschiedenis en diverse landschappen, wordt gekenmerkt door indrukwekkende bioculturele diversiteit. Van de dichte bossen van de laaggebergten tot de uitgestrekte kustlijnen van het noorden, Duitsland biedt een breed scala aan ecosystemen en habitats. De flora is divers en omvat een overvloed aan plantensoorten, waaronder loof- en naaldbomen in de bossen, evenals typisch Duitse bloemen zoals het Edelweiss in de Alpen. De fauna is ook overvloedig, met een verscheidenheid aan vogelsoorten in de bossen en wetlands, evenals zoogdieren zoals herten, wilde zwijnen en vossen. De Duitse cultuur is nauw verbonden met de natuur, en de bescherming en het behoud van de bioculturele diversiteit spelen een belangrijke rol in de milieu- en natuurbehoudsbewegingen van het land. Ondanks stedelijke ontwikkeling en milieu-uitdagingen blijft het behoud van deze diversiteit cruciaal voor de toekomst van Duitsland en het welzijn van zijn inwoners.
Gewoon een schors etende Zophobas-kever. Naast pissebedden en springstaarten zorgen ze voor de reinheid van mijn maïsslangterrarium. Ze kunnen beter omgaan met de omstandigheden in het terrarium dan pissebedden en springstaarten. In de natuur van hun Centraal- en Zuid-Amerikaanse thuisland voeden ze zich met guano van fruitetende vleermuizen. In mijn terrarium eten ze onontdekte resten van mijn slang. Er moet echter worden opgelet dat de Zophobas niet de overhand krijgen. Ze kunnen een stressfactor en een levensrisico worden voor de hoofdbewoners. De larven eten ook graag piepschuim, waarvan veel achterwanden zijn gemaakt. Ze eten bijna alles! Daarom is het belangrijk om het in de gaten te houden. Omdat Zophobas zich alleen in isolatie verpoppen, is er slechts een klein risico op overbevolking (afhankelijk van het interieur). Bovendien mogen de larven uit het terrarium niet worden gevoerd aan andere dieren, omdat dit ziekten zou kunnen verspreiden. Als je merkt dat ze te talrijk worden, kun je vochtige stukken schors in het terrarium leggen. Een uur later verzamel je de schors samen met de larven en dood je ze vriendelijk in de vriezer. De eenvoudigste manier is om de volwassen kevers te verzamelen en slechts een paar eieren te laten leggen. Vanwege deze eigenaardigheden kan ik het niet volledig aanbevelen, maar ik heb zelf goede ervaringen gehad. We zijn allemaal pioniers met verschillende ervaringen.
Vandaag heb ik opnieuw een wangslijmvliesmonster naar de DKMS (Duitse Beenmergdonorbestand, @dkms_de) gestuurd. 🤗 Ik werd gevraagd dit te doen omdat ze moeten weten of ik geïnfecteerd was met het cytomegalovirus. Dit is een herpesvirus, onschadelijk voor gezonde mensen, maar behoorlijk gevaarlijk voor verzwakte mensen zoals leukemiepatiënten. Ik heb me 14 jaar geleden geregistreerd als stamceldonor. Destijds werkte het al heel eenvoudig met wangslijmvliesmonsters. Je kon eenvoudig een set bestellen om thuis te gebruiken. De weefselkenmerken worden opgeslagen in een database en vergeleken met patiënten die wachten op een transplantatie. Tot nu toe was er geen voldoende match, dus ik ben nog niet gevraagd om cellen te doneren. Als iemand mijn hulp nodig heeft, ben ik er! 🙃✌⠀ ⠀ (Je bent geen slecht persoon alleen omdat je het niet doet! Weefselkenmerken zijn gevoelige gegevens. Ik wil alleen het bewustzijn hierover vergroten.)
Ik heb het nest van een Afrikaanse reuzenslak geadopteerd. Ik vermoed dat het Achatina (Lissachatina) fulica is. 🐚
De ouder was jarenlang alleen en kreeg plotseling het idee om bevruchte eieren te leggen. 🐌💡 De pas uitgekomen slakken eten eerst hun eigen eierschaal, maar stoppen niet bij de schelpen van de anderen. Ik heb volop sepia beschikbaar gesteld, maar zoals je kunt zien in de laatste video, zijn slakken eieren aantrekkelijker.
