Hallo, waar is de nectar?🥹 De graswortelvlinder (Apamea monoglypha) behoren tot de familie van de uilenmotten. Het is een veel voorkomende soort in de meeste delen van Europa en Centraal-Azië. De rupsen knabbelen graag aan de wortels van grassen en de mot vliegt de hele nacht rond, aangetrokken door de zoete geur van bloemen.🌸🌛 Hij oriënteert zich met behulp van natuurlijke lichtbronnen zoals de maan, maar kunstmatige lichtbronnen verstoren zijn navigatie, waardoor Daarom raakt het soms verloren in huizen.

De Franse veldwesp (Polistes dominula) heeft een veel rustiger karakter dan de gewone wesp. Het heeft een breed scala aan jachtgewoonten, waaronder verschillende insecten en spinnen. De Franse veldwesp is een sociaal insect en absoluut de moeite waard om meer te leren over zijn interessante gedrag. Oorspronkelijk afkomstig uit Eurazië en Noord-Afrika, heeft de soort zich nu naar alle continenten verspreid, ter vervanging van de inheemse soorten daar.

De klimopbijen (Colletes hederae) zijn een van de 15 soorten zijdebijen die inheems zijn in Duitsland.

🌿🐝🎶🌞

Hun nesten zijn bekleed met een plasticachtig materiaal met behulp van afscheidingen van twee klieren aan het einde van het achterlijf en op het labium ("onderlip"). Daarom worden ze ook wel polyesterbijen genoemd. In Duitsland noemen we ze zijdebijen.

🌱🎶🐝🕳️ 🐝🕳️ 🐝🕳️🎶🌱🌞

Ze leven solitair in kolonies, op zonnige plaatsen zonder of met weinig begroeiing, waar ze hun gaten graven. Elke soort zijdebijen is gespecialiseerd in het stuifmeel van een bepaalde plant, net als de klimopbij.

🗺️🐝🌐🐝📈

Het verspreidingsgebied van de klimopbijen in Duitsland concentreert zich in de Boven-Rijndelta en de Midden-Rijn (waar deze foto's zijn genomen), evenals in het Moezeldal. Sinds 2006 is er echter een grote verspreidingsgolf geweest. De bijen hebben ook een nieuwe voorkeur ontwikkeld voor zandbakken in kleuterspeelplaatsen.

✨🐝💕

Het zijn vreedzame dieren die helemaal niet gestoord werden door mijn aanwezigheid. De vrouwtjes hebben een zeer zwakke angel, die ze alleen gebruiken in geval van uiterst gevaar. Er zijn geen bekende allergische reacties.

🐝🐝🐝

Kruisspin (Araneus diadematus) 🕷️💕

Elk jaar bouwt een volwassen vrouwtje van de tuinspin haar web op deze favoriete plek. Het paringsseizoen begint begin augustus.

Volwassen vrouwtjes scheiden een stof af waarvan de geur mannetjes aantrekt.

De mannetjes merken de geur echter pas op als ze dichtbij zijn. Daarom moeten de mannetjes zelf ook goed zijn in het vinden en bereiken van veelbelovende plaatsen.

Tuinspinnen leven twee jaar. De seksuele volwassenheid begint in het tweede jaar. De mannetjes sterven na de paring, de vrouwtjes enige tijd na het leggen van hun eieren (september-oktober).

In tegenstelling tot de meeste andere roofvliegen, parasiteren de larven van de wantsenvlieg (Phasia hemiptera) niet op rupsen maar op stinkwantsen.

Het mannetje is gemakkelijk te herkennen aan de vleugels met iriserende blauwzwarte vlekken.

Mooi! 🥰

Deze wants weet hoe het door het leven moet gaan. ✌️😎

Bruin gemarmerde stinkwants (Halyomorpha halys) gevangen door een kruisspin (Araneus diadematus).

Bijtende lieveheersbeestje! Ja, ik werd in mijn arm gebeten door een lieveheersbeestje en het prikte een beetje! 🐞🤕

De laatste keer dat ik een soortgelijke ervaring had, was toen ik zes jaar oud was, toen beet een lieveheersbeestje me pijnlijk op mijn beste plek.😅🤭

Tot nu toe wist ik niet zeker of het lieveheersbeestje me had gebeten of dat de defensieve afscheiding de pijn veroorzaakte. Maar het was beide keren zeker een beet.

🔍 Dus ik heb wat onderzoek gedaan en het is eigenlijk bekend dat het Aziatische lieveheersbeestje (Harmonia axyridis) mensen af en toe bijt. Ze doen dit uit gebrek aan voedsel of vloeistoffen. Allergische reacties zijn mogelijk maar zeer zeldzaam. Het is hier momenteel erg droog omdat het erg warm is en zelden regent.

Toen ik echter in 1992 werd gebeten, was het Aziatische lieveheersbeestje nog niet in het wild gedocumenteerd in Duitsland. De eerste waarneming van vrijlevende Aziatische lieveheersbeestjes in Europa was in België in 2001.

Tegenwoordig vind je bijna uitsluitend Aziatische lieveheersbeestjes (afbeeldingen 1 en 2).

⚠️ Tweestippige lieveheersbeestjes (afbeeldingen 3 en 4) en andere inheemse lieveheersbeestjessoorten worden nu beschouwd als ernstig bedreigd.

Dit tweestippige lieveheersbeestje (Adalia bipunctata) raakte gisteren verdwaald in mijn kamer. Het is een zeldzame kleurvariant, die in 15 procent van de soort voorkomt. Tweestippige lieveheersbeestjes zijn meestal rood met een zwarte stip op elke dekschild. De zwarte variant is zwart, met twee tot drie rode stippen per dekschild.

Prachtige glanzende zweefvlieg! ✨🐝

Ik vermoed dat het een soort uit het geslacht Melanostoma is. Vrij zeker een mannetje.

De afstand tussen de ogen van zweefvliegen is altijd smaller bij mannetjes dan bij vrouwtjes.👀

Hun larven eten bladluizen en de volwassenen voeden zich met bloemnectar en stuifmeel.🌺🌼🌸

📊 Er zijn ongeveer 48.000 diersoorten geïdentificeerd in Duitsland, waaronder meer dan 33.000 insectensoorten. Insecten maken ongeveer 70 procent uit van alle diersoorten in Duitsland.

Als insecten blijdschap kunnen voelen, wat een prachtige wereld. 🌺🐝

Er zijn in ieder geval experimenten die wijzen op iets wat lijkt op plezier bij insecten. Zo spelen hommels graag hommelbal. 🏀🐝

Maar er zijn ook waarnemingen bij veel andere diersoorten. 🐟🐸🐌🐎🦜

Ik vind het idee van vrolijke insecten die rondzoemen wel leuk.
✨🦋🐞🐝🦗✨

Gewone vleesvlieg 🥩
(soorten van Sarcophaga)

Het is bijna onmogelijk om de soorten te onderscheiden aan de hand van hun uiterlijk, en veel kunnen alleen betrouwbaar worden geïdentificeerd door microscopisch onderzoek van de geslachtsorganen van de mannetjes.🔬🔍

In Duitsland is de grijze vleesvlieg (Sarcophaga carnaria) bijzonder algemeen. Er zijn verschillende rapporten over het dieet van volwassen vliegen, van bloemnectar, honingdauw en de vloeistoffen die zich vormen op mest en aas. De verschillende informatie kan te wijten zijn aan de moeilijkheid bij het identificeren van de soorten. Er is ook verschillende informatie over de larven. Sommige soorten leggen de larven op kadavers en mest, andere op ingangen van regenwormen, en de parasitaire larven kruipen dan in de regenworm om zich daarbinnen te ontwikkelen. Sommige soorten gebruiken slakken en andere dieren als gastheren.🐌

Mensen kunnen ook geïnfecteerd raken door sommige soorten, zoals Sarcophaga barbata. De menselijke larvale infectie wordt myiasis genoemd en komt voornamelijk voor in tropische of subtropische gebieden.🤕