✨️ Eens in de vijf tot zes weken is het tijd voor de ultieme huidverzorgingsroutine. Dakota vertrouwt op een volledige lichaamsscrub. ✨️

Instagram werkt de laatste tijd niet zo goed. Zoals altijd wanneer ze nieuwe functies implementeren. Ik vond deze foto gewoon te schattig maar kon hem niet uploaden zoals ik wilde... maar hier is hij 🤍

Loki en Berenike en een gouden pot met zophobas. Terwijl Loki haar maaltijd gemakkelijk vangt, lijkt Berenike een beetje in de war te zijn. Ze jaagt niet maar loopt rond op zoek naar iets. Eigenlijk is ze op zoek naar prooi. U kunt hetzelfde jachtgedrag zien in mijn bericht nr. 330, dat u ook kunt vinden op mijn website megagroundsloth.de door te zoeken naar "gekke Gila-monster".
Daar leg ik ook het sociale gedrag uit. Berenike houdt niet van vechten en ze kan de andere zophobas buiten horen. Dus ze geeft er de voorkeur aan om naar ze te zoeken. In het midden van de video kun je "zien" hoe Nameless een worm van links vangt. Ze sloop langzaam naar de pot en wachtte op een goed moment. Ze trilde van spanning. Toen ik klaar was met opnemen, schrok ze en was ze in een flits verdwenen. Arsinoë klimt gewoon rond op de achtergrond.

Kort harige luiaard 👽

Zodra Loki hoort dat er een pissebed in de buurt is, rent ze naar buiten in haar pyjama. 🤍

Een reptiel dat je omarmt is alleen op zoek naar je warmte of probeert je te eten.

Kleptothermie, diefstal van warmte, is een vorm van thermoregulatie. Het komt voor bij een grote verscheidenheid aan diersoorten, inclusief de mens. Bijvoorbeeld wanneer we knuffelen omdat het koud is.

Reptielen* kunnen zelf geen lichaamswarmte genereren. Hun metabolisme is afhankelijk van externe warmtebronnen.

Als je reptiel zich tegen je aandrukt, voelt het zich zeker. Maar het doet dit niet uit genegenheid, maar omdat je warm bent.

Het is hoe dan ook een fijn gevoel.

Je moet altijd in gedachten houden dat het beter is voor het dier om het niet uit het terrarium te halen.

Mijn luipaardgekko's zijn klaar voor de winterstop. Ik start een bijna natuurlijke rustperiode bij een temperatuur van ongeveer 12°C.
Het is belangrijk om eerst een nauwkeurig beeld te krijgen van de gezondheid van de dieren. Dit omvat het nemen van fecesmonsters, het scannen van het lichaam op afwijkingen en het beoordelen van de kracht van het dier.

*Vanuit een cladistisch oogpunt, dat tegenwoordig de wetenschappelijke standaard is, zouden de reptielen als een monofyletische taxon, dat wil zeggen als een natuurlijke (complete) afstammingsgroep (Reptilia als clade), op zijn minst ook de vogels moeten bevatten, die warmbloedig zijn.

Banana Joe, net zo fit als twintig jaar geleden. Alleen nog beter uitziend. 💪

Als ik iets met het terrarium doe, moet Dakota altijd kijken wat er gebeurt. Hij is erg eigenwijs en houdt ervan om zelf te ontwerpen. Geen idee waar hij dat vandaan heeft. 🤷‍♂️

Baby Sagra's anolis
(Anolis sagrei) 🤎

Het is een grote, grote wereld voor een piepkleine babyhagedis, minder dan twee centimeter groot. 🥺

Deze iguanasoort is inheems op de Bahama's en Cuba en is wijdverspreid geïntroduceerd op andere plaatsen zoals de Verenigde Staten, Mexico en Taiwan. Hun eieren reizen vaak via de aarde van plantenpotten. Net als andere anolissen kan hij van kleur veranderen. In dit geval van bruin naar zwart. De kleuring hangt af van hun stemming en activiteit. Bruine anolissen communiceren op visuele manieren.

Truman verschijnt

Volledige video van 2016! ❤️
Geniet ervan! ✌️

Behalve het schilderij heb ik anderhalf jaar lang niets meer over Dakota gepost! 😲

Om dat te compenseren, is er niet alleen een foto, maar ook een gedicht dat ik 6 jaar geleden heb geschreven. 🙈

Het is in het Duits, maar ik heb het voor je vertaald. 🐁

Die Schlange

Im Dunkel vergraben, harrte sie aus.
Ihr Kleid ward zu eng, niemals kam sie heraus.
Die Sicht ward trüber Nebelschwaden gleich.
Sie harrte aus, das Kleid ward feucht, das Kleid ward weich.

Es drängte sich, ein Muskelzucken, unruhig auf.
Es schlängelte sich, zum Mäuseschlucken, schon bald herauf.
Der Drang zum Gedeihen, er ward ihr inne.
Ein neuer Glanz, ward in ihr, da drinne.

Sie kam nach oben, platzte gleich.
Ihr glänzend Körper, voll Muskelfleisch.

De Slang

Begraven in het donker, volhardde ze.
Haar jurk was te strak, ze kwam nooit naar buiten.
Het uitzicht was als sombere mistwolken.
Ze volhardde, de jurk werd vochtig, de jurk werd zacht.

Ze drong erop aan, een spiertrekking, rusteloos.
Al snel kronkelde ze om door muizen te worden ingeslikt.
De drang om te gedijen, werd haar.
Er was een nieuwe glans in haar binnenste.

Ze kwam naar boven en stond op het punt te barsten.
Haar glanzende lichaam, vol spierweefsel.