Zo ziet mijn schilderij er nu uit. Ik heb de titel veranderd van "Terrarium Snake and Monarch Butterfly" naar "Inside". Dat is een insider.
❤️😉
Het is bijna klaar. Later krijgt het een lijst die een terrarium voorstelt. Dan, als de luiaard het wil, is het klaar.

Zonder knuffelscene gaat het rechtstreeks omnomnom! 🐁🐍💕


(tijdsverloop)


Overigens is het niet nodig om naar de maximale voergrootte te gaan. Laat me een soort zien die altijd op de sterkste en grootste prooi jaagt. Het tegenovergestelde is het geval. Vooral bij terrariumdieren die niet aan de genade van de natuur zijn overgeleverd, is dat absurd. Net zo slim als de dieren in het wild, zouden wij als huisdiereigenaren de risico's moeten minimaliseren. Normaal voer ik jonge ratten, ongeveer twee keer zo groot als deze muis. Altijd dood. Normaal gesproken voer ik op dit moment van het jaar niet, vanwege de winterslaap. Maar het is nog behoorlijk warm deze december, dus de slang heeft geen verminderd metabolisme. Dus krijgt hij een muis voor de veiligheid. Het zou snel moeten worden verteerd.

De mysterieuze achterkant van mijn schilderij. Op de donkere partijen zit een dikkere kleurlaag. Deels ben ik met het penseel in de lagen gegraven, waardoor deze lijnen zijn ontstaan. Zoals je kunt zien bestaat de slang uit slechts enkele verflagen. De meeste lagen die ik nodig had voor het hout. Je kunt de vlinder niet zien, vanwege de brancard. Het idee voor het motief kwam bij mij op tijdens het schilderen. Oorspronkelijk wilde ik gewoon mijn slang in een mooi landschap schilderen. Het is mijn eerste tempera en tegelijkertijd mijn eerste canvas schilderij ooit.

Ik heb vernis aangebracht om de tempera te scheiden van de volgende olieverf. De tempera hebben het schilderij zijn extreme uitstraling gegeven. Nu wil ik meer nuances, overgangen en ruimtelijkheid. Dit hoop ik te bereiken door subtiel overschilderen met transparante olieverf. Ik ben benieuwd of het werkt zoals gedacht. Door de lak heen zijn scheuren direct zichtbaar geworden. Het schilderij heeft sinds het voorjaar van 2017 al wat schokken ondergaan. Ik zal proberen die barsten een beetje te verbergen. Oefening baart kunst, dus ik blijf leren door te doen! Maar ik wil zeker binnenkort beginnen met een nieuw gedetailleerd schilderij en deze blokkeert me. Het houdt me in de val, maar in principe ben ik er al blij mee en staan alle stellingen er al in. Daarom maak ik het nu af. Het krijgt later een frame dat een kapot terrarium voorstelt.

Dakota kronkelt rond en analyseert alles!🐍💕 De wereld buiten de gebaande paden is vreemd en beangstigend. Even kijken en dan snel terug naar de schuilhut! 😅

Dakota in het donker!☻
Verstoppertje spelen moet mogelijk zijn!🙄 Hoe meer veiligheid een terrarium suggereert voor het dier, hoe vrijer het kan bewegen.😉 Forceer het niet om openlijk tentoongesteld te worden. Laat het zijn eigen beslissingen nemen.🐍 Zo wordt het pas echt interessant. Mijn korenslang Dakota voelt zich veilig tussen takken en gebladerte. Mijn luipaardgekko's hebben naast wortels op de grond en holen in de achterwand ook wat dunne takken verticaal in het terrarium.

Ik had gewoon zin om de lucht te veranderen.

Het is nog niet klaar. Misschien nooit.
I'm furry, so no need to hurry. Ik schilder al meer dan 2 jaar op de foto. Laatst zat ik weer zo'n 10 uur. Het is gouache tempera op canvas (20x20cm). Het betekent veel voor me, want ik heb altijd al een heel gedetailleerd beeld willen schetsen. Ik heb nog niet veel foto's gemaakt. Een paar, maar zonder me tevreden te stellen. De titel is "Terrariumslang en monarchvlinder". Het beschrijft mijn zelfbeeld, samen met hindernissen en verlangens die mij vormen. Af en toe laat ik jullie de vorderingen zien.

Soms speel ik graag wiebelboom met Dakota. Zoals je ziet is het al herfst.🍂🍁🐍

Die blik! 👿🐍