😂 Toen ik in Santa Teresa op de bus naar Cusco wachtte, ontmoette ik een Zweed. Hij was op doorreis en bracht wat rapé mee uit het Braziliaanse Amazonegebied. Hij kon me niet precies vertellen wat erin zit. Tabak en andere planten, zei hij. Het leek een beetje op crack, dus ik probeerde het gewoon. Wat moet er gebeuren?😅
Sjamanen gebruiken het ritueel om contact te maken met de Grote Geest. Je blaast de rapé met een v-vormige buis in de neusgaten. De sjamanen nemen eigenlijk langere pijpen en snuiten elkaars neusgaten. Het is zeer sterke tabak, die brandt in de neus en direct in het hoofd gaat. Kort daarna verspreidt zich een diepe ontspanning door het hele lichaam. Ik vond het erg prettig, dus ik kocht wat op de San Pedro-markt in Cusco en bracht het naar Duitsland. Ik heb het meeste nog. Het is echt sterk! Altijd leuk om het aan mijn vrienden aan te bieden. 😜 Maar eigenlijk zit er een veel diepere betekenis achter. Geïnteresseerden moeten zoeken naar "heilige verkrachtingsrituelen".✌☺

🌄🔥
Als de lucht mooi wordt,
de luiaard voelt erg fijn.
Dan branden de stralen kleurrijk
- een vuur in mijn ogen.

Soms bezoek ik andere planeten. Op bètacaroteen is iedereen onzichtbaar omdat ze zoveel wortelen eten.

Zouttolerante kustvegetatie in de Atacama-woestijn, de droogste woestijn buiten de poolgebieden.

Mijn eerste tussenstop was in Paracas, waar ik een paar dagen verbleef. Ik stapte 's ochtends vroeg uit de bus, waar een vriendelijke taxichauffeur me direct begroette. Eigenlijk wilde ik lopen, maar de prijs was te laag om nee te zeggen. We reden langs de verharde weg. Ik had geen idee in wat voor soort gebied mijn hostel lag. Toen we de verharde weg verlieten en door een sloppenwijk reden die bevolkt werd door zwerfhonden, dacht ik dat dit precies de weg naar het hostel was. Maar we stopten er middenin. Ik stak een sigaret op en liet de indruk bezinken. Na een paar trekjes kwam Nicolas de deur uit en begroette me hartelijk. Ik was 4 uur te vroeg, maar dat was geen probleem. Zijn vrouw Mary maakte meteen een vers ontbijt voor me terwijl Nicolas mijn kamer klaarmaakte. Het was een heel mooi en verzorgd hostel. Niet voor hoge standaarden, maar met veel liefde en aandacht. De eerste indruk van Paracas verloor meteen aan belang en ik was blij met zo'n mooie accommodatie. Het toerisme in Peru begint zich net te ontwikkelen. Maar dat is ook zijn bijzondere charme.

Soms heeft de ene bloem een andere bloem nodig om eraan te herinneren dat de zon weer opkomt.

Wereldheerschappij is slechts een dutje verwijderd! We steken de koppen bij elkaar en maken onze dromen waar! Er zit zoveel kracht in sereniteit. Waarom in de boom klimmen, als de appel toch naar beneden valt? Het principe van traagheid, als een universele wet, onthult de ware bestemming van al het zijn. Je hoeft niet naar de luie kant van de macht te komen, laat het gewoon gebeuren! (De kat is van mijn maatje @_.goala_ ...of andersom)

Overal zand! Verharde wegen waren zeldzaam, maar hoe dan ook saai. ✌

Ik heb de luiaard echt laten rondhangen. ✌ Als je van vis houdt, zul je het geweldig vinden in Paracas. 🐟😍 Heerlijk, met uitzicht op zee!🏖

De vele straathonden in Peru zijn niet erg geïnteresseerd in mensen. Ze doen gewoon hun eigen ding. Deze bleef maar een korte tijd om zich achter het oor te krabben. Daarna maakte hij het zich gemakkelijk onder mijn stoel, terwijl ik wachtte op de trein naar Hidroeléctrica. Ik kon geen zieke of anderszins opvallende dieren vinden, maar ik zag ook geen mensen die voor de dieren zorgden. Met uitzondering van Paracas in de Atacama-woestijn, waar de lokale bevolking hen water gaf. Dat is eigenlijk maar goed ook, want anders zouden de honden zich alleen maar meer vermenigvuldigen en ook hun onwetendheid tegenover mensen verliezen. Een roedel ongeschoolde en hongerige honden, die mensen associëren met eten, kan gevaarlijk zijn. Daarnaast is hondsdolheid nog steeds een groot probleem in Peru.