De Magische Slak was jaloers, dus ik heb hem ook gekleurd. 🐌☄

De reiskever is een schilder, dus ik heb hem wat kleuren gegeven. Goede reis, kleine vriend! 🐞🎨🗻🗺

Verlegen kleine haai. Een van mijn doodles uit 2012.
Ik heb er niet echt over nagedacht, maar liet mijn humeur gewoon de vrije loop. De doodles ontstonden zonder grondigheid. Ik doe dat graag om absurde onduidelijkheid te creëren.
Ik heb veel van dat soort krabbels, een paar duizend. Ze leiden een ellendig bestaan, niemand kijkt naar ze om. Je bent de eerste die ze ziet.

Magische slak. Een van mijn doodles uit 2012.
Ik heb er niet echt over nagedacht, maar liet mijn humeur gewoon de vrije loop. De doodles ontstonden zonder grondigheid. Ik doe dat graag om absurde onduidelijkheid te creëren.
Ik heb veel van dat soort krabbels, een paar duizend. Ze leiden een ellendig bestaan, niemand kijkt naar ze om. Je bent de eerste die ze ziet.

De reiskever. Een van mijn doodles uit 2012.
Ik heb er niet echt over nagedacht, maar liet mijn humeur de vrije loop. De doodles ontstonden zonder grondigheid. Ik doe dat graag om absurde onduidelijkheid te creëren.
Ik heb veel van dat soort krabbels, een paar duizend. Ze leiden een ellendig bestaan, niemand kijkt naar ze om. Je bent de eerste die ze ziet.

Ik heb veel wazige foto's gemaakt tijdens mijn 18 uur durende busrit van Ica naar Cusco. Hier reden we door het Curahuasi District in de Apurímac Regio op een hoogte van zo'n 2.700 meter. De mensen in het district zijn voornamelijk inheemse burgers van Quechua-afkomst.

Ik heb veel wazige foto's gemaakt tijdens mijn 18 uur durende busrit van Ica naar Cusco. Hier reden we door het Curahuasi District in de Apurímac Regio op een hoogte van zo'n 2.700 meter. De mensen in het district zijn voornamelijk inheemse burgers van Quechua-afkomst.

Ik heb veel wazige foto's gemaakt tijdens mijn 18 uur durende busrit van Ica naar Cusco. Hier reden we door het Curahuasi District in de Apurímac Regio op een hoogte van zo'n 2.700 meter. De mensen in het district zijn voornamelijk inheemse burgers van Quechua-afkomst.

Brandende palo santo voor een spiegel.
Ik ontdekte dit "heilige hout" in Peru. Bursera graveolens bekoort met een zoete rustgevende geur en heeft een lekker ontspannend effect. Het bevat veel hars, waardoor het zeer goed brandt. Palo santo is nauw verwant aan wierook. Beide behoren tot de plantengroep fakkelhout. De geur is vrij gelijkaardig.

De intens geurende rook zou slechte energieën verdrijven. Sjamanen en medicijnmannen gebruiken het voor rituele zuivering en genezing. Mensen gebruiken het om hun huizen van slechte energie te ontdoen. Muggen en motten houden er zelfs helemaal niet van.

In Peru worden er geen bomen gekapt om te oogsten. De twijgen en takken worden van de grond gehaald. Ik weet niet hoe dit in andere landen is geregeld.

Traditioneel worden cocabladeren geconsumeerd in de Andes. Je krijgt het op elke hoek aangeboden in plastic zakken. De oorspronkelijke vorm van consumptie is door op de bladeren te kauwen. Mate de Coca is een soort nationale drank in Peru. Het is ook verkrijgbaar in kleine theezakjes, maar ik had altijd losse blaadjes. Er is zelfs chocolade met cocabladeren! Heel vaak zijn er restaurants en bars die op de een of andere manier naar coca verwijzen.

De bladeren worden gebruikt als stimulerend middel, als voedingssupplement, voor rituele en medicinale doeleinden. Ze helpen honger, vermoeidheid en kou te onderdrukken en zijn zeer effectief tegen hoogteziekte omdat ze de zuurstofopname verbeteren. Ook hebben de cocabladeren altijd een spirituele betekenis gehad.

Ik vond het effect vergelijkbaar met zwarte thee. Er zijn geen bijwerkingen bekend en u zult er niet verslaafd aan raken. Er zou ongeveer 300 gram droge cocabladeren nodig zijn om 1 gram cocaïne door chemische extractie te extraheren.

En begrijp me alsjeblieft niet verkeerd, ik ben absoluut geen vriend van de drug cocaïne. Mensen die dit snuiven om zich superieur te voelen, dragen daardoor bij aan verschrikkelijke gruweldaden zoals moord en mensenhandel.