Een aardhommel (Bombus terrestris) geniet van de Vredeslinde 🌳🌼🐝

Deze groene schildwants (Palomena prasina) is verdwaald in het trappenhuis... 🦸🪲

☠️ Er was gevaar voor spinnen, uitdroging of verdrinking door het speeksel van de hond van de buurman.

🕸🕷🏜🐶💦

Deze en talrijke andere gevaren loeren in het dagelijks leven van dit stedelijke insect. 🚗🏡🌳

Het leeft in bomen en struiken en zuigt hun sap. Eigenlijk zou iedereen in Duitsland het moeten kennen, met zijn heldergroene kleur en stinkende afscheiding.

🛩🪂 Het crasht vaak ergens. Zijn vliegvaardigheden kunnen zeker als uithoudend omschreven worden, maar het mist snelheid, precisie en wendbaarheid.

☝️🔒Mijn vingerafdruk is gemanipuleerd.

Warme lucht en kleurrijke zomerse zonsondergangen 🥰🌄

Vuurvliegjes vangen in een maïsveld 🌌✨️

Beweeg je lichaam! 💃🌿
Je moet bewogen hebben terwijl je dit bekeek 😜

De stekelige wandelende tak (Aretaon asperrimus) vertrouwt op zijn takachtige uiterlijk en begint te wiebelen wanneer zijn "tak" beweegt, waardoor hij opgaat in de bewegingen van de vegetatie in de natuur.

Dit is een oude opname uit 2017.
Ik houd ze niet meer.

Chileense vogelspin,
Grammostola rosea

Volwassen vogelspinnen vervellen elke een tot twee jaar.
De laatste vervelling was twee jaar geleden.

1. Pompen
2. Vervellen
3. Verharden

De plaats is beveiligd met spinnenwebben. De spin ligt op haar rug en pompt een vervellingshormoon door haar lichaam. Het bovenste schild barst open en ze bevrijdt zich uit het oude exoskelet. Daarna is de spin uitgeput en nog niet volledig verhard.

Pompen:
De vogelspin pompt een vervellingshormoon (ecdysteron) van haar achterlijf naar haar voorlijf. Dit proces duurt enkele uren. Ik vond haar in deze positie om 15:00 uur. Kort na 20:00 uur barstte haar bovenste schild open. Omdat ze op haar rug ligt, is het bovenste schild beneden. De video is afgespeeld op 200x snelheid.

Vervellen:
Nadat de vogelspin uit het bovenste schild is gebarsten, beweegt ze zich met ritmische bewegingen uit het exoskelet en trekt voorzichtig haar poten eruit. Dit duurde twee uur, van ongeveer 20:00 tot 22:00 uur. Het proces lijkt goed doordacht, aangezien haar oude schaal perfect loskomt. De video is afgespeeld op 100x snelheid.

Verharden:
De vogelspin ligt op haar rug, vredig als een baby. Ze is nog erg zacht en daardoor erg gevoelig. Ze strekt haar ledematen door de lichaamsdruk te verhogen, beweegt de ledematen actief en verhardt dan het nieuwe exoskelet. Het spinnenweb is lekker zacht en beschermt niet alleen tegen verwondingen, maar ook tegen indringers zoals hongerige insecten of schadelijke micro-organismen.

Na een half uur is de vogelspin weer opgestaan, maar nog niet volledig verhard. Ze blijft de komende dagen op deze veilige plek en herstelt.

Tasty thistle!😋 Een vrouwelijke breedbandgroefbij (Halictus scabiosae) heeft het naar haar zin in de Stierstädter Heide, een droog heide- en natuurreservaat in Oberursel, waar ze open stukken grond vindt die ideaal zijn voor het maken van haar nestgangen.

🌼🪻 Op dit moment groeien er overal in de stad veel distels en biggenkruiden, naast vele andere bloeiende planten, die populaire voedselbronnen zijn. Het heeft wekenlang geregend.

🐝🐝 Ze vormen geen kolonies met een koningin en werksters, zoals de honingbij, maar elke vrouwelijke groefbij heeft haar eigen nestgang met haar eigen nageslacht. Ze vormen echter vaak clusters door hun nestgangen naast elkaar te bouwen.

🐝🐝 De breedbandgroefbij is ongeveer zo groot als een honingbij, en een vrouwtje zou op het eerste gezicht met een honingbij verward kunnen worden. Hun markeringen zijn echter heel verschillend.

🙃💭 Op het kruispunt tussen 'Vredeslinde' en 'Muurstraat'. Een muur dient als vesting en bescherming. Het is een middel om in de behoefte aan vrede te voorzien. Maar als iedereen zich isoleert, kan er geen uitwisseling en wederzijds begrip zijn. De behoeften van een partij kunnen veranderen, en degenen die zich niet met anderen identificeren, zouden zich gerechtvaardigd kunnen voelen om hun krachten in hun voordeel te gebruiken.

Als ik een hommel was... 🌸🐝

Deze akkerhommel (Bombus pascuorum) is op zoek naar zoete nectar, maar vindt alleen stuifmeel in deze bloem, wat ook lekker is. De tuinlupine (Lupinus polyphyllus) biedt geen nectar, maar heeft een soort pompmechanisme in zijn bloemen dat door de hommel wordt geactiveerd en het waardevolle stuifmeel afgeeft. Dit wordt naar het nest van deze sociale soort vervoerd, waar het voornamelijk dient als voedsel voor het nageslacht. Hommels vliegen elke dag naar wel 1000 bloemen in maximaal 18 uur op zoek naar voedsel.

🐝 Wat zou jij doen als je een hommel was?

1. De hele dag van bloem naar bloem vliegen
2. Rusten op een zonnige bloem en een dutje doen
3. Verstoppen in een bloem en mensen bekijken
4. Iets anders (leg uit alsjeblieft)

⛅️ Als we naar de wolken kijken, denken we zelden aan het leven, maar dromen we onszelf weg in onze eigen wereld van verbeelding. Plotseling vertel ik je over een oceaan in de lucht waar het leven zich verspreidt. Wat leeft er in de wolken? Vogels? Insecten? Engelen? Waarschijnlijk niet. Zo hoog boven, in de barre omstandigheden van kou en straling, is er alleen zeer bijzonder leven. Ik zal je nu de ogen openen voor de fantastische wereld van micro-organismen.

🦠 Een van deze vele micro-organismen is Pseudomonas syringae, een plantpathogeen. Het leeft graag op en in planten en heeft een speciale truc om ze aan te vallen. De bacterie vormt een structuur op zijn oppervlak die fungeert als een ijskern, waardoor water boven het vriespunt bevriest. Dit betekent dat ijskristallen sneller vormen bij lage temperaturen, waardoor het plantweefsel wordt beschadigd en toegankelijker wordt voor de bacteriën.

❄️ Veel micro-organismen, zoals bacteriën en schimmels, worden door atmosferische opwaartse kracht en sterke wind in de bovenste lagen van de atmosfeer getransporteerd. Sommige soorten hebben zich aangepast om deze omstandigheden te overleven. Het vermogen van Pseudomonas syringae om ijskristallen te vormen, beïnvloedt zelfs de wolkenvorming en neerslag. Op deze manier beïnvloeden micro-organismen niet alleen het weer, maar bereiken ze ook nieuwe plaatsen, waar ze nieuwe planten en nieuwe genen tegenkomen.

🧬 Bacteriën zijn een belangrijke factor in horizontale genoverdracht. Dit betekent de directe overdracht van genen naar andere levensvormen zonder voortplanting, bijvoorbeeld van bacteriën naar dieren en planten en vice versa. In zeer zeldzame gevallen beïnvloedt dit zelfs de kiemlijn en daarmee de evolutie van complexere soorten.

♻️ Micro-organismen zijn voor ons vaak alleen zichtbaar wanneer ze ziekten veroorzaken. Ze spelen echter een cruciale rol in ons ecosysteem. Geïnfecteerde planten worden bijvoorbeeld toegankelijk gemaakt voor andere levende wezens.

🌍 Met andere woorden, er vinden talloze hoogcomplexe processen plaats, beïnvloed door de dynamiek tussen leven en klimaat - boven onze hoofden, onder onze voeten en in ons.