Dit is een titmel. Het werd voor het eerst beschreven in 2007. In tegenstelling tot kamelen leeft het alleen in de mangroven. Als de overstroming komt, steekt hij zijn lange slurf in een strak en nat gat. De verdikking aan het einde van de slurf dient als anker. Aan de achterkant heeft hij twee enorme bulten die altijd op het oppervlak drijven. Ze voelen erg prettig aan. Omdat de titmel niet onder water kan ademen, heeft hij op elke bult een neus. Hij kan niet vluchten in water, dus volgt hij een zeer interessante verdedigingsstrategie. Als er een vijand verschijnt (meestal zeekomkommers), spuit hij melk uit zijn neusgaten. Dat is erg verwarrend voor de vijand, omdat melk nakomelingen aangeeft. Elk roofdier weet dat het niet moet vechten met een voedende moeder. Wanneer hij op het land leeft, gedraagt ​​dit vreemde dier zich bijna als een gewone konijn. Altijd springend, op zoek naar enorme wortelen en verse gaten. Wetenschappers proberen nog steeds het voortplantingssysteem van die soort te begrijpen. Er is nog geen bewijs voor seksuele voortplanting. Het lijkt alsof ze gewoon uit willekeurige gaten in het moeras verschijnen. Wetenschappers moeten zeker veel dieper, harder en sneller graven!