Banana Joe overleed in april. Hij woonde sinds 2002 bij mij. Ik was toen 16 jaar oud. Banana Joe werd niet erg vaak gezien, hij behield zijn wilde natuur tot het einde. Als je hem moest pakken, reageerde hij vaak met een beet en een luid gekraak. Ik waardeerde zijn onkreukbare natuur echt aan hem. Nog verrijkender waren de momenten waarop hij zichzelf liet zien, of wanneer je aan de luid trillende staart kon horen dat hij zijn speciale voordelen aan een vrouwtje presenteerde. In 2017 werd hij vader van vijf meisjes. Zijn dochter Nameless woont nog steeds bij mij, de andere "Banana Shakes" kregen nieuwe eigenaars. Net als haar vader is Nameless een nogal verlegen dier en ze is een prachtige levende herinnering. Ik had echt gewild dat Banana Joe nog vele jaren bij mij zou blijven, maar hij heeft een respectabele leeftijd bereikt en ik ben dankbaar voor de tijd samen.

Berenike 😄❤️

We willen zonneschijn en warmte!
🌞🌡️

Gelukkig komt de lente eraan.
Mijn luipaardgekko's zijn 10 dagen geleden uit hun winterrust gekomen. Op maandag verhuizen ze weer naar het grote terrarium.

Ik heb een paar verbeteringen aan het terrarium aangebracht. Binnenkort komt er ook een livecam beschikbaar op mijn website.

Op de foto zie je mij samen met Nameless.🤍

Als ik iets met het terrarium doe, moet Dakota altijd kijken wat er gebeurt. Hij is erg eigenwijs en houdt ervan om zelf te ontwerpen. Geen idee waar hij dat vandaan heeft. 🤷‍♂️

Behalve het schilderij heb ik anderhalf jaar lang niets meer over Dakota gepost! 😲

Om dat te compenseren, is er niet alleen een foto, maar ook een gedicht dat ik 6 jaar geleden heb geschreven. 🙈

Het is in het Duits, maar ik heb het voor je vertaald. 🐁

Die Schlange

Im Dunkel vergraben, harrte sie aus.
Ihr Kleid ward zu eng, niemals kam sie heraus.
Die Sicht ward trüber Nebelschwaden gleich.
Sie harrte aus, das Kleid ward feucht, das Kleid ward weich.

Es drängte sich, ein Muskelzucken, unruhig auf.
Es schlängelte sich, zum Mäuseschlucken, schon bald herauf.
Der Drang zum Gedeihen, er ward ihr inne.
Ein neuer Glanz, ward in ihr, da drinne.

Sie kam nach oben, platzte gleich.
Ihr glänzend Körper, voll Muskelfleisch.

De Slang

Begraven in het donker, volhardde ze.
Haar jurk was te strak, ze kwam nooit naar buiten.
Het uitzicht was als sombere mistwolken.
Ze volhardde, de jurk werd vochtig, de jurk werd zacht.

Ze drong erop aan, een spiertrekking, rusteloos.
Al snel kronkelde ze om door muizen te worden ingeslikt.
De drang om te gedijen, werd haar.
Er was een nieuwe glans in haar binnenste.

Ze kwam naar boven en stond op het punt te barsten.
Haar glanzende lichaam, vol spierweefsel.

Je neemt nu deel aan de staarwedstrijd met Arsinoë en Loki 😉

Arsinoë 😛

Vandaag is het Wereldhagedissendag!
🦎🦎🦎🦎🦎🦎🦎🦎🦎🦎

Banana Joe is al meer dan 20 jaar oud. Sinds 2001 woont hij bij mij. Ik koos hem vanwege zijn wilde temperament en zijn mooi uitziende, opnieuw gegroeide staart. Mijn eerste gedachte was: Hij ziet eruit als een banaan! 🍌

Loki is als eerste bij de drinkplaats. Haar moeder Arsinoë kijkt toe en wacht. Dan komt Berenike stiekem van achteren en neemt de begeerde plek in. 😜 Het samenleven in groepen is een zeer speciaal onderwerp bij luipaardgekko's. Ik zou beginners dit afraden!

In de Duitse literatuur wordt vaak groepshuisvesting aanbevolen. Maar dat berust op misverstanden.

Luipaardgekko's zijn in de natuur meestal eenlingen. Maar er zijn ook grote groepen op bijzonder geschikte plaatsen.

In sommige gevallen vertonen ze al tekenen van sociaal gedrag, zoals het volgen van de blik. Maar ze kunnen ook heel brutaal zijn! Je moet ze veel ruimte en schuilplaatsen bieden en hun gedrag analyseren. Het is zeer interessant!

In deze video kun je zien dat de gekko's een duidelijke relatie met elkaar hebben. Als dat niet het geval was, zouden ze nu trillen met hun staarten. En dan mogelijk een kleine uitwisseling van klappen hebben, of meteen goed met elkaar opschieten. Dit moet af en toe worden opgehelderd. 💕

Deze Loki💓 entertainment is alles wat je nodig hebt! 😜