Mijn korenslang Dakota is gewoon de beste 😁

Kruisspin (Araneus diadematus) 🕷️💕

Elk jaar bouwt een volwassen vrouwtje van de tuinspin haar web op deze favoriete plek. Het paringsseizoen begint begin augustus.

Volwassen vrouwtjes scheiden een stof af waarvan de geur mannetjes aantrekt.

De mannetjes merken de geur echter pas op als ze dichtbij zijn. Daarom moeten de mannetjes zelf ook goed zijn in het vinden en bereiken van veelbelovende plaatsen.

Tuinspinnen leven twee jaar. De seksuele volwassenheid begint in het tweede jaar. De mannetjes sterven na de paring, de vrouwtjes enige tijd na het leggen van hun eieren (september-oktober).

Dakota's hobby's: Sluipen, klimmen, graven, verstoppen.

De Schitterende Slang.
Veel mensen zijn gefascineerd, maar ook angstig. Slangen hebben altijd een speciale rol gespeeld voor mensen. De angst voor slangen is aangeboren, baby's van slechts zes maanden reageren met stress op slangmotieven. Er wordt aangenomen dat dit evolutionaire redenen heeft. Het is zinvol om een slang vroeg op te merken, aangezien sommige soorten gevaarlijk zijn. Toch zijn er in oude culturen voornamelijk positieve betekenissen ontwikkeld. De slang belichaamt kennis en wijsheid niet alleen in het oude Griekenland, Rome of India, maar ook in de Inca-mythologie en nog veel meer. De rol als beschermer en als verbinding tussen de werelden wordt ook steeds weer teruggevonden. Het is een zeer symbolisch dier, goddelijk of met goddelijke attributen. Ik kan me goed voorstellen dat deze aangeboren angst aanzienlijk heeft bijgedragen aan de mythologie. Je ziet dit wonderlijke dier en je voelt automatisch iets. "Waar komt dit gevoel vandaan?" In het verleden bestond er geen concept van evolutie en geen wetenschappelijke verbinding met instincten zoals we die vandaag de dag kunnen begrijpen. Natuurlijk, gekoppeld aan de voor de hand liggende kenmerken (doodt knaagdieren, pootloos, huid in één stuk), spreekt dit zeker tot de verbeelding. We gaan om met onze omgeving, hoe we die waarnemen en beoordelen. We herkennen patronen en maken aannames. Onvermijdelijk grijpen we in en moeten we ons bewust zijn van de gevolgen om onszelf niet te schaden. Slangen zijn belangrijk, net als onze instincten. Maar wie een slang doodt neemt een kracht op zich die sterker is dan zichzelf. Of het nu de natuur is, of God. Slechts een deel van alle slangensoorten kan gevaarlijk zijn voor mensen, maar bijna elk knaagdier kan je ernstig ziek maken. We bevinden ons ergens tussen apen die met stokken spelen en bomen die groeien op onze ruïnes. Slangen zijn al minstens 167 miljoen jaar rond. Nederigheid.

Ik denk dat je kunt zeggen dat Dakota een beetje een muizen-eter is! 🐁

❄️🕸️❄️🕸️❄️

Vanmorgen hing het hele balkon vol met witte spinnenwebben. Het was erg mistig bij min 5 graden. Een prachtig betoverend gezicht dat niet lang duurde. De webben stortten na korte tijd in elkaar. Dit waren de werken van kruisspinnen (Araneus diadematus).🥰
Ik kon het ook niet lang volhouden en ben snel weer naar binnen gegaan! 😄☕

Kruisspin,
Araneus diadematus
(09/2016 in Oberursel, Duitsland)

Dakota geniet van de ☀️ nadat hij de avond ervoor twee muizen had gegeten. 😋

Als ik iets met het terrarium doe, moet Dakota altijd kijken wat er gebeurt. Hij is erg eigenwijs en houdt ervan om zelf te ontwerpen. Geen idee waar hij dat vandaan heeft. 🤷‍♂️

Behalve het schilderij heb ik anderhalf jaar lang niets meer over Dakota gepost! 😲

Om dat te compenseren, is er niet alleen een foto, maar ook een gedicht dat ik 6 jaar geleden heb geschreven. 🙈

Het is in het Duits, maar ik heb het voor je vertaald. 🐁

Die Schlange

Im Dunkel vergraben, harrte sie aus.
Ihr Kleid ward zu eng, niemals kam sie heraus.
Die Sicht ward trüber Nebelschwaden gleich.
Sie harrte aus, das Kleid ward feucht, das Kleid ward weich.

Es drängte sich, ein Muskelzucken, unruhig auf.
Es schlängelte sich, zum Mäuseschlucken, schon bald herauf.
Der Drang zum Gedeihen, er ward ihr inne.
Ein neuer Glanz, ward in ihr, da drinne.

Sie kam nach oben, platzte gleich.
Ihr glänzend Körper, voll Muskelfleisch.

De Slang

Begraven in het donker, volhardde ze.
Haar jurk was te strak, ze kwam nooit naar buiten.
Het uitzicht was als sombere mistwolken.
Ze volhardde, de jurk werd vochtig, de jurk werd zacht.

Ze drong erop aan, een spiertrekking, rusteloos.
Al snel kronkelde ze om door muizen te worden ingeslikt.
De drang om te gedijen, werd haar.
Er was een nieuwe glans in haar binnenste.

Ze kwam naar boven en stond op het punt te barsten.
Haar glanzende lichaam, vol spierweefsel.