Het vervellen van mijn Chileense vogelspin (Grammostola rosea), afgelopen juli. ✨

Onder verhoogde bloeddruk begint de tarantula een vervellingshormoon (gehydroxyleerd ecdyson/ecdysteron) van achteren naar voren in het lichaam te transporteren. Dit zorgt voor drukopbouw en het opensplijten van het rugschild. Dit strekt zich uit over het hele lichaam, zodat de tarantula zich nu geleidelijk kan bevrijden van het oude exoskelet. Dit kan soms enkele uren duren en is daarom erg vermoeiend voor de tarantula, waardoor deze zelfs na een succesvolle vervelling op zijn rug blijft liggen. In deze toestand is de spin nog niet uitgehard en kan daarom gemakkelijk ten prooi vallen. Daarom creëren spinnen van tevoren een enigszins veilige plek met zijdedraden. Ik heb de snelheid van de video acht keer verhoogd omdat jullie allemaal niet zo veel geduld hebben als ik 🤪 en het maakt de ritmische bewegingssequenties duidelijker.

Ecdysteron is een hormoon dat de vervelling veroorzaakt bij vervellende dieren (geleedpotigen, beerdiertjes, nematoden, enz.). Het komt ook voor in planten ter bescherming tegen plantenplagen. Bij zoogdieren komt het alleen voor door inname of parasitaire besmetting. Het heeft ook effect op zoogdieren en beïnvloedt het lipidemetabolisme en de eiwitsynthese. Het wordt verondersteld een anabole werking op de spieren te hebben, daarom wordt het ook gebruikt in de competitiesport. Het wordt verondersteld geen schadelijke effecten te hebben omdat het een natuurlijk onderdeel is van onze voeding. 💪😋🥬

Fijn Pinksterweekend! 😊✨
Ik ben altijd in het zonnetje 😜😋
🌾🚴🏼‍♂️🌞

🌸💮🌺🌻🥰🌼🌲🌳

Vandaag is mijn 37e verjaardag! 🥳

Dat zijn mijn twee favoriete getallen. Dus dit wordt nu mijn favoriete jaar van mijn leven. 😎

⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐

De afbeelding toont mij in de jaren 90 voor de ingang van ons voormalige huis in Saksen. Het was onderdeel van een voormalig landgoed "Rittergut Schilbach". Omgeven door natte weilanden, bossen en verlaten gebouwen beleefde ik elke dag verschillende avonturen. Ik had een dictafoon waarmee ik liedjes van de radio opnam, een BMX waar ik de dictafoon aan vastmaakte en veel "vangkisten" om dieren te vangen en te observeren. Ik had zoiets als een zesde zintuig en wist precies welke stenen ik moest optillen. Ik stak reflexmatig mijn hand in het hoge gras en had een muis in mijn hand. Ik groef een woelmuistunnel en een dwergwezel staarde me aan. Ik omhelsde bomen en hoopte dat buitenaardse wezens zouden komen en me zouden halen. Ik had drie televisiezenders, heel weinig vrienden maar wel een Commodore 64. En veel boeken. Mijn ouders legden me zelden iets uit, maar daagden me altijd uit om het zelf uit te zoeken. Ik wilde echt een instrument beheersen, maar ik was er te dom voor. Op school speelde ik altijd de triangel. Ik was altijd vreselijk slecht in sport, maar ik kon door het struikgewas rennen als een jungle-Mowgli en op de stuur van mijn fiets staan terwijl ik reed. Ik had een boomhut zonder muren maar met een lift (een grote emmer aan een touw). Er waren magische plekken die anders aanvoelden. Vreselijke dingen gebeurden tegelijkertijd, maar ik lachte altijd en zag het leven als een avontuur. Ik behoud deze kracht, dit eeuwige kind, omdat we elke dag herboren worden in een onbekende wereld. 🌌🌠

Zonnebloemen zijn mijn favoriete bloemen 🌻 Ook honingbijen en weide wantsen houden van ze 😊

De gewone weide wants (Lygus pratensis) is een wants uit de familie van de blindwantsen. In januari heb ik jullie voorgesteld aan de wants Deraeocoris ruber. Beide hebben een opvallende driehoek op hun rug. Een groot verschil is dat de weide wants alleen zuigt aan planten. 💚🥤

Hij is in bijna het hele noordelijk halfrond inheems en erg algemeen. Omdat ze op licht afkomen, worden ze vaak rond lampen gevonden of wanneer ze je huis binnenkomen.

Help ze weer naar buiten! Het is belangrijk om goed voor dieren te zijn. En het wordt ook gewaardeerd door andere mensen. Gisteren liep ik naar de supermarkt en een bladluis landde in mijn oog. Een vrouw die naar me toe liep, zag hoe ik voorzichtig het dier in een heg plaatste en was helemaal onder de indruk. 🥰 Verdomme! Nu heb ik het bladluizentrucje verraden! 😜

Wanneer de tijd rijp is 💚😊

Buxusmot,
Cydalima perspectalis

Oorspronkelijk afkomstig uit Azië, dringt hij sinds de jaren 2000 steeds meer door in Europa en de laatste jaren ook steeds meer in de Verenigde Staten. Het heeft geen natuurlijke vijanden in Europa en heeft al bijgedragen aan het verlies van hele bosgebieden. De rupsen zijn giftig. In zijn thuisland in Azië is de Aziatische hoornaar een natuurlijke vijand. Hoewel de Aziatische hoornaar ook steeds meer in Europa voorkomt, is dit ook een probleem, want de Aziatische hoornaar jaagt ook op bijen en de Europese bijen zijn niet zo defensief als de Aziatische bijen.

Het verschijnen en verdwijnen van individuele soorten kan niet alleen verstrekkende gevolgen hebben voor de wilde dieren, maar ook voor het menselijk levensonderhoud.

Vogels zingen, mensen slapen. De lucht ruikt naar weiland. Zondagochtend zonsopgang.

🌸🐦🌺🌻🥰🌼🌲🐌🌳

Zwarte kraai op een elektriciteitsdraad.

De kraai staat voor geloof, creativiteit en intelligentie. Broedparen blijven meestal hun hele leven bij elkaar.

Kraaien bereiken het hoogste niveau van objectpermanentie. Objectpermanentie, of persoonspermanentie, is het cognitieve vermogen om te weten dat een object of persoon blijft bestaan, zelfs wanneer het buiten het waarnemingsveld is.

Kraaien zijn ook in staat tot empathie: ze troosten en vragen om troost.

Ik hou van kraaien.
En vertrouwen is een elektriciteitsdraad.

Wandelen in de zonneschijn 🌞

🌸💮🌺🌻🥰🌼🌲🌳

Momenten als deze 🥰🦎