Dakota, negen jaar geleden vandaag. Dakota was bijna 3 en ik was 29. Dakota is niet veel veranderd, maar ik ben nu anders. Ik vind dat tijd echt verwarrend kan zijn. Negen jaar is niet echt veel, maar op de een of andere manier toch wel.

🌸 Hier groeien elk jaar een paar roze klaprozen. Maar het is zeldzaam dat ik er een zie met al zijn bloemblaadjes. Zo mooi en delicaat! 😊

📸✨️ Ik vermijd het om van het pad af te gaan voor mijn foto’s. Maar als ik dat doe, controleer ik altijd van tevoren of en hoe ik dat kan doen zonder te veel schade aan te richten. Mijn foto’s zijn een uitdrukking van mijn liefde voor de natuur en worden daarom bijna uitsluitend vanaf de zijkant van het pad genomen. Liefde is gebaseerd op wederzijds respect en begrip, niet op bezitterigheid.

🐁🪰🚜🌾 De weilanden en velden behoren zowel aan de boeren als aan de natuur. Ze dienen als basis voor het leven van ons allemaal. Van het pad afgaan kan veel negatieve gevolgen hebben: dode, gewonde, verdreven of verstoorde dieren; vernietiging van de vegetatie; bodemverdichting; imitatoren; financiële schade aan boeren en boswachters; verlies van biodiversiteit.

🪱 Houd hier rekening mee en blijf op de paden om de schoonheid en gezondheid van onze natuurlijke omgeving te behouden.

Wat ik zie ✨️

Chico! 🦎

Waarom zo schattig?🙃

🦗 Sabelsprinkhaan nimf,
Phaneroptera-species

🌼 Eikenbladige hortensia,
Hydrangea quercifolia

Een picknickkever! 🪲 Ze worden picknickkevers genoemd omdat ze vaak buiten op je af vliegen. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog verspreidde Glischrochilus quadrisignatus zich vanuit Berlijn naar bijna heel Europa. Oorspronkelijk komen ze uit Noord-Amerika, waar ze al een rol speelden als plaaginsect, en werden toen waarschijnlijk via bevoorrading van de geallieerde luchtbrug naar Duitsland gebracht. Terwijl in Amerika de schade aan maïs, tomaten en verschillende fruitsoorten (appels, peren, abrikozen, perziken, frambozen) behoorlijk groot kan zijn, is de soort in Europa tot nu toe slechts in veel mindere mate als maïsplaag verschenen. De kever bijt in de jonge, nog melkachtige korrels en eet ze op. Nou, vlieg dan verder, kleine veroveraar!

🌸🐝 De herfstanemoon (Eriocapitella species) opent al haar bloemen.

De Vredeslinde 🌳

Wanneer ik in het bladerdak kijk, wordt mijn ervaring geïntensiveerd door het samenspel van licht en schaduw, het geritsel van de bladeren in de wind en de levendige tinten die veranderen met het veranderende licht. Deze zintuiglijke onderdompeling creëert een vollediger, rijker beeld in mijn geest dan welke foto dan ook ooit zou kunnen vastleggen. De beweging binnen het struikgewas vervaagt de gaten die een foto zou kunnen vastleggen, en de levende ruimte tussen de takken is gevuld met een gevoel van vitaliteit door de gasuitwisseling en microklimaten die bijdragen aan het dynamische ecosysteem.

De lindeboom, met zijn diepe culturele betekenis, ontketent een cascade van gedachten en associaties. Deze boom, vereerd als heilig en geplant als een symbool van vrede, is diep verweven in mijn culturele erfgoed. De aanblik van de lindeboom roept herinneringen op aan oude Germaanse legendes, rijk versierde oude boeken en de held Siegfried. De unieke vorm van het lindeblad en de historische bijeenkomsten van Germaanse stammen onder zijn takken om belangrijke beslissingen te nemen, verrijken mijn waarneming verder.

Deze diepe verbinding met de lindeboom kan niet worden vastgelegd in een simpele foto. Het beeld dat ik zoek moet niet alleen de visuele schoonheid van de boom overbrengen, maar ook de krachtige emotionele en culturele resonantie die het voor mij heeft. De foto moet streven naar het vastleggen van de levende essentie van de boom, de diepte van zijn historische betekenis en de persoonlijke associaties die hem zo betekenisvol voor mij maken. Alleen dan kan het beginnen te benaderen de krachtige ervaring die ik beschrijf.

Expressionistisch realisme combineert de nauwkeurige weergave van de werkelijkheid met subjectieve, emotionele en vaak intense uitdrukkingen. Wanneer een foto wordt bewerkt om niet alleen het uiterlijke uiterlijk van het onderwerp, maar ook de diepere emotionele en culturele betekenissen die het voor de kijker heeft vast te leggen, creëert het een verbinding tussen de echte wereld en de innerlijke wereld van de kijker, wat een centraal doel is van het expressionistische realisme.

Rudolf Kortokraks zou vandaag 96 jaar zijn geworden. Hij was een invloedrijke kunstenaar van het expressieve realisme. De foto toont hem spelend met zijn nicht, mijn grootmoeder Gabriele (ook een realistische schilder).

Onlangs werden zijn dochters zich van mij bewust. Anna stuurde me deze foto en ik kende hem al van mijn grootmoeder. Ik heb hem ingekleurd en krassen verwijderd.

Hij was een leerling van Oskar Kokoschka en gaf later les aan de Zomeracademie in Salzburg, die door Kokoschka was opgericht. Rudolf Kortokraks was verbonden met de "School of Seeing", ook geïnitieerd door Kokoschka. Dit is een benadering van kunstonderwijs die directe observatie en het intuïtief begrijpen van de realiteit benadrukt.

Hier zijn enkele van de kernprincipes:

1. Directe Waarneming: Centraal in de filosofie staat het vermogen om de visuele wereld te zien en vast te leggen. Studenten worden aangemoedigd hun vaardigheden te ontwikkelen in het observeren van de wereld om hen heen met frisse ogen en authentiek weer te geven wat ze zien.

2. Emotionele Ervaring: Naast visuele waarneming speelt emotionele ervaring een cruciale rol. Kunst moet niet alleen weergeven wat wordt gezien, maar ook de innerlijke gevoelens en reacties van de kunstenaar overbrengen.

3. Individuele Expressie: De "School of Seeing" bevordert persoonlijke stijl en individuele expressie. Er zijn geen rigide regels of voorgeschreven stijlen; kunstenaars worden aangemoedigd hun eigen wegen te vinden en hun eigen visies te realiseren.

4. Intensieve Natuurstudies: Natuur en realiteit zijn belangrijke inspiratiebronnen. Een diepgaande betrokkenheid bij de natuur en een zorgvuldige studie van vormen, kleuren en licht staan centraal in de praktijk.

5. Holistisch Leren: Kunst wordt gezien als een integraal onderdeel van het menselijk leven en denken. Interdisciplinaire benaderingen en de wisselwerking van kunst met andere levensgebieden worden aangemoedigd.

Soms regent het gewoon de hele zomer lang 🤷‍♂️