Vrouwen worden over het algemeen beschouwd als het empathische geslacht. Dat kan ik niet echt bevestigen. Ik denk dat de term welwillendheid hier beter past. Ik denk dat vrouwen eerder geneigd zijn tot welwillendheid, terwijl empathie een vaardigheid is die ongeacht het geslacht kan worden ontwikkeld. Ik denk dat veel mensen het verschil tussen moraliteit en empathie niet kennen. Empathie betekent openstaan voor het perspectief en de behoeften van anderen. Moraliteit is een ideaal dat iedereen voor zichzelf heeft. Dit ideaal aan anderen opdringen heeft niets met empathie te maken.

Een voorbeeld hiervan is dat tegen mannen vaak wordt gezegd: Je hoeft geen spieren op te bouwen. Je hoeft je mannelijkheid niet te versterken. Maar dat houdt meteen een oordeel in, wordt verbonden met een persoonlijk ideaal en vervolgens wordt geprobeerd datzelfde ideaal aan de ander op te dringen. Dat is geen empathie, zelfs niet als het voortkomt uit een welwillend motief. Dat is moraliseren.

In feite is het effect, zelfs als de motieven fundamenteel verschillend zijn, niet zo anders dan het beruchte gaslighting (een subtiele vorm van geweld). Als man kun je net zo onzeker worden en aan jezelf twijfelen als vrouwen en non-binaire mensen. Niemand – ongeacht het geslacht – wil te horen krijgen wat hij of zij wel of niet mag willen.

Voor mannen is fysieke kracht geen universele, maar wel een veelvoorkomende behoefte die in hun natuur ligt. Evenzo zijn dominantie of kracht door superioriteit volkomen natuurlijke drijfveren – die overigens ook bij vrouwen voorkomen.

In een samenleving gaat het er niet om regels op te stellen over wie wat mag zijn, maar om ervoor te zorgen dat iedereen zijn of haar behoeften vrij kan uiten binnen een sociaal acceptabel kader, zonder daartoe gereduceerd of als mens beoordeeld te worden. Wanneer we het hebben over toxische mannelijkheid, bedoelen we een dynamiek die schadelijk is – bijvoorbeeld agressief gedrag dat anderen schaadt (dus niet sociaal acceptabel is). Maar als we het steeds over toxische mannelijkheid hebben, moeten we het ook over toxische vrouwelijkheid hebben. Toxische vrouwelijkheid is bijvoorbeeld het moraliserende gedrag dat ik heb beschreven. En als we ons nu losmaken van het idee dat beide dingen stereotiep aan geslachten kunnen worden toegeschreven, kunnen we misschien een objectievere basis voor discussie vinden – een die niet gebaseerd is op demonisering, maar op empathie.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.