🤺 Mannelijk geweld? Een vertekend perspectief!

Discussies over gewelddadige misdrijven benadrukken vaak dat ongeveer 93% van dergelijke misdaden door mannen wordt gepleegd, wat suggereert dat “mannelijkheid” het kernprobleem is.

Maar dit negeert een belangrijk feit: slechts ongeveer 0,3 tot 1,4% van de mannen pleegt daadwerkelijk gewelddadige misdaden (🇩🇪). De overgrote meerderheid van de mannen is geen gewelddadige dader, waardoor het misleidend is om geweld direct aan mannelijkheid te koppelen.

🎯 Sociale dynamiek is belangrijker dan geslacht

De echte vraag is waarom een klein percentage mannen gewelddadig wordt. Hoewel testosteron agressie kan beïnvloeden, speelt socialisatie een veel grotere rol. Jongens leren vaak om sterk en onafhankelijk te zijn, terwijl emotionele expressie wordt ontmoedigd. Geweld wordt soms genormaliseerd door ruw spel, conflicten met leeftijdsgenoten of maatschappelijke verwachtingen.

Toch gaan sociale invloeden verder dan alleen mannen. Ouders, verzorgers en bredere sociale structuren vormen vroeg gedrag. Disfunctionele gezinssituaties, verwaarlozing of emotionele manipulatie kunnen bijdragen aan gewelddadige neigingen, ongeacht het geslacht. Geweld draait minder om man-zijn en meer om de omgevingen die gedrag vormen.

⚖️ Een evenwichtige aanpak om geweld te verminderen

Om geweld effectief aan te pakken, moeten we verder kijken dan gendergerelateerde schuld en de kernoorzaken aanpakken:

👪 Vroege emotionele educatie om jongens en meisjes te helpen boosheid op een constructieve manier te verwerken.

💑 Het bevorderen van gezonde conflictoplossing in plaats van agressie te normaliseren.

⚡️ Schadelijk gedrag in alle geslachten erkennen, niet alleen “toxische mannelijkheid”.

🌈 Beperkende genderrollen uitdagen die destructief gedrag in stand houden.

🔎 Een zinvolle discussie over geweld moet kijken naar het bredere plaatje – sociale structuren, opvoeding en culturele normen – en niet alleen naar statistieken die eenzijdige verhalen voeden.

-

😶 Ik ben zelf gewelddadig geweest. Als tiener vocht ik met jongens van mijn leeftijd. Ik herinner me vijf gevechten. Drie daarvan waren in een kindertehuis. Ik heb mijn vader ook een keer in het gezicht geslagen. Als kind werd ik vaak door mijn moeder geslagen, maar nooit door mijn vader. Ik heb nooit een vrouw geslagen. Mijn moeder vroeg mijn vader ooit om mijn oudere broer te slaan. Dat deed hij niet.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.