Terwijl de Nijlgans (Alopochen aegyptiaca) bij de meeste Europeanen alleen bekend is als een invasieve soort, had deze ooit een goddelijke betekenis in zijn gelijknamige thuisland. Hoewel zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied zich uitstrekte over bijna het hele Afrikaanse continent, werd hij in het oude Egypte bijzonder vereerd, vooral rond Thebe. Daar werd hij beschouwd als een godheid, Gengen Wer, "de grote snateraar," wiens luide gesnater de oorspronkelijke duisternis vulde en die het wereldei legde in een moerbeiboom in Heliopolis, waaruit licht en de wereld ontstonden. Deze godheid was een van de verschillende manifestaties die verbonden waren met het complexe Egyptische pantheon, dat de vruchtbaarheidsaspecten van goden zoals Amon omvatte. Men nam aan dat de schepping een continue cyclus was en dat ieder mens uit een onderwereld gans-ei werd uitgebroed.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Zien in het Donker en het Groene: Hoe Ogen en Bladeren een Lichtgeheim Delen

De wereld van de biologie onthult verrassende verbindingen, en het menselijk oog en een ogenschijnlijk gewoon blad delen een fascinerende. Beide organen vertrouwen op geavanceerde lichtgevoelige mechanismen om effectief te functioneren in hun omgevingen, ondanks hun zeer verschillende doeleinden.

In het menselijk oog herbergt het netvlies twee cruciale fotoreceptortypen: staafjes en kegeltjes. Staafjes, verantwoordelijk voor het zien bij weinig licht, maken gebruik van rodopsine, een gespecialiseerd eiwit, om zelfs de zwakste lichtsignalen op te vangen. Kegeltjes, verantwoordelijk voor het kleurenzicht, vertrouwen op verschillende vormen van jodopsine om kleuren te onderscheiden onder heldere lichtomstandigheden. Zowel rodopsine als jodopsine functioneren door een vormverandering onder invloed van licht, waardoor een biochemische cascade ontstaat die uiteindelijk lichtenergie omzet in elektrische signalen die de hersenen interpreteren als zicht.

Planten vertonen een vergelijkbare strategie. Genesteld binnen hun bladeren ligt fytochroom, een opmerkelijke molecule die, net als zijn tegenhangers in het oog, fungeert als een lichtreceptor. Fytochroom bestaat in verschillende toestanden, afhankelijk van de specifieke golflengten van licht die het absorbeert. Door variaties in lichtintensiteit en spectrum waar te nemen, verschaft fytochroom de plant waardevolle informatie over haar omgeving. Deze informatie speelt een cruciale rol in processen zoals fotosynthese, waar planten zonlicht gebruiken als energiebron, en reguleert groeipatronen op basis van de beschikbaarheid van licht.

Zowel in het oog als in de plant functioneren de fotosensoren samen met chromoforen: retina in het oog en fytochromobiline in de plant.

Deze onverwachte parallel tussen het menselijk oog en het blad benadrukt een fundamenteel principe in de biologie - het vermogen om licht waar te nemen is een krachtig evolutionair voordeel. Door gebruik te maken van de kracht van licht verwerven zowel mensen als planten het vermogen om zich te oriënteren in hun omgeving, te groeien en te gedijen.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Wat is mijn gemoedstoestand? 🫣
Hopelijk de laatste selfie met deze hoed.
Hoewel ik mijn oren weer moet scheren, kijk ik uit naar zonneschijn en regenbogen en motten in mijn vacht.*

🦋🌈🦋🦥🌴🦋🌞

*Metaforische motten.
Lui leven in symbiose met luiaardmotten.
Daar tintelt het van! ✨️🥰

Je zou ook een langzame symbiose moeten waarderen. 🫠🕰

🤍

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Dompel je onder in de gouden gloed van een zomerse zonsondergang, die zijn warme tinten werpt over een weelderig roggeveld, met de majestueuze silhouet van de Altkönig "Oude Koning" die in de verte opdoemt. 🫠❤️‍🔥

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Het was een heel bijzondere tijd. In totaal was ik er elk weekend gedurende 55 dagen. Veel te kort. Ik wou dat het oneindig was geweest. 🌠 Ik zal het erg missen! Vaarwel Bad Bodendorf! 😢❤️

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

🌳🐕👫🏼🌲

✨✨✨💖✨✨✨

Wees jezelf.
Weet wat je wilt.
Blijf nieuwsgierig.
Volg je eigen weg.
Ontdek schoonheid.
Kom samen.
Geniet van elkaar.
Geniet van de wereld.
Ren rond.
Plant wat zaden.

🌱🌱🌱🍀🌱🌱🌱

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Verstoppertje spelen in de natuur ❄️🦆☃️

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Schijnbaar eindeloos..
langs de rivier de Grote Nete.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

De heide in Kessel, België, wordt gekenmerkt door heide, moerassen, stuifzand en vijvers. Heidelandschappen zijn een prachtig voorbeeld van de wisselwerking tussen cultuur en biodiversiteit. 6000 jaar geleden was 80 procent van Europa nog bedekt met bossen. Heidegebieden kwamen natuurlijk alleen in zeer zeldzame gevallen voor aan de kust, in veengebieden en in de bergen. Toen begonnen mensen de bossen voor zichzelf te gebruiken. Ze hadden graasland nodig en veranderden daarmee niet alleen het landschap, maar creëerden ook nieuwe leefgebieden voor veel verschillende soorten. Het uitgebreide gebruik van ontboste en leeggemaakte gebieden leidde tot steeds armere bodems en er werden grazende dieren gefokt die bijzonder geschikt zijn voor deze gebieden. De bovenste bodemlaag werd regelmatig verwijderd, vermengd met dierlijke mest en verbrand of als meststof op de velden aangebracht. De regen spoelde de laatste voedingsstoffen weg en speciaal aangepaste plantensoorten vestigden zich daar, gevolgd door zeldzame dieren.

Deze unieke ecosystemen overleven alleen door actieve menselijke tussenkomst, die is bereikt door eeuwen van heideboeren. Dit type landbouw is echter economisch onrendabel geworden en een groot deel van het land is omgezet in akkerland door het gebruik van kunstmest. Andere gebieden werden weer bos omdat het houden van dieren op voedselarme gebieden gepaard gaat met lagere opbrengsten. Met het verlies van de heidegebieden worden talloze dier- en plantensoorten met uitsterven bedreigd. En al het moois dat schilders en dichters altijd heeft geïnspireerd, zou eenvoudigweg kunnen verdwijnen. Het kan nauwelijks alleen de biodiversiteit zijn geweest die heeft geleid tot actieve conserveringsinspanningen, maar eerder de culturele band met deze geromantiseerde landschapsvorm. We behouden wat we mooi vinden en we kunnen alleen mooi vinden wat we kunnen zien.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Een mooie herinnering van vandaag een jaar geleden ✨🦥❤️🐑✨

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.