🪻De geleidelijke bloei van de tuinlupine zorgt voor verlengde bestuivingsperioden, waardoor de benutting van hulpbronnen wordt gemaximaliseerd. Terwijl de plant in de loop van de tijd bloeit, trekt hij bestuivers aan en zorgt hij voor een continue voortplanting.

Bovendien verrijkt de symbiotische relatie met Rhizobium-bacteriën de bodem met stikstof, waardoor de vruchtbaarheid toeneemt. De chemische signalen van de wortels van de plant trekken Rhizobium-bacteriën aan, die zich in wortelknobbeltjes transformeren tot bacteroïden. Deze bacteroïden ontvangen voedingsstoffen van de plant en zetten in ruil daarvoor atmosferische stikstof om in voedingsstoffen zoals ammoniak, wat zowel de plant als het bodemecosysteem ten goede komt. Deze symbiose draagt bij aan de productiviteit van de tuinlupine en haar omgeving.

Deze populaire neofyt neigt echter te verwilderen en haar snelle en wijdverspreide groei kan inheemse ecosystemen verstoren en leiden tot een verlies aan biodiversiteit. Ze kan inheemse soorten verdringen door ruimte en water in te nemen. Haar vermogen om nutriëntarme bodems vruchtbaarder te maken, kan bijdragen aan het verlies van habitats die afhankelijk zijn van nutriëntarme bodems.

Habitats die arm zijn aan voedingsstoffen omvatten droge en schrale graslanden, duinen en heidevelden. Deze biotopen herbergen unieke soorten die alleen daar voorkomen. Niet-inheemse soorten dragen bij aan hun verlies en overbemesting is een van de grootste problemen.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

De laatste dagen van mei werden gekenmerkt door een mix van zonneschijn en regenbuien. Glinsterende parels dansen op de bladeren van de tuinlupine (Lupinus polyphyllus). Een prachtig schouwspel dat bewondering en reflectie oproept. De plant laat de druppels niet alleen afrollen, maar verzamelt ze ook. Al het licht en water vloeien samen en vormen een groot geheel. Deze stralende parels reinigen het bladoppervlak en worden vervolgens doorgegeven aan de wortels. Het is inheems in de oceaanachtige bergweiden van Noord-Amerika, waar het weer erg wisselvallig is, inclusief mist en droge periodes, dus deze aanpassing kan een voordeel zijn. Zijn vaardigheden (die veel verder gaan dan dit) zijn echter zo goed dat het nu een invasieve soort is, niet alleen in andere regio's van Noord-Amerika, maar wereldwijd. In Duitsland wordt de plant vaak gebruikt voor vergroening, zoals hier bij een kruispunt. Het heeft echter de neiging om te verwilderen en staat al vermeld als een invasieve soort. We leven in een wereld die voortdurend verandert. Ik kan de natuur alleen maar bewonderen en vereren, maar ik voel me ook zo nederig tegenover de onvoorspelbare ontwikkeling ervan. Het leven is een constant komen en gaan. Ik ben echter optimistisch dat we ons centrum zullen vinden en samen zullen terugkeren naar onze wortels: de aarde.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Het opvangen van de tranen van de gebroken harten 🪻

In het verleden werd de juffertje-in-het-groen (Nigella damascena) door jonge vrouwen aan hun bewonderaars gegeven als een uitdrukking van afwijzing.💔

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Vanuit het perspectief van een bloem. Vandaag zijn we allemaal bloemen! 🌸🌻🌼🪻🏵🍀

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Schijnbaar eindeloos..
langs de rivier de Grote Nete.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

De heide in Kessel, België, wordt gekenmerkt door heide, moerassen, stuifzand en vijvers. Heidelandschappen zijn een prachtig voorbeeld van de wisselwerking tussen cultuur en biodiversiteit. 6000 jaar geleden was 80 procent van Europa nog bedekt met bossen. Heidegebieden kwamen natuurlijk alleen in zeer zeldzame gevallen voor aan de kust, in veengebieden en in de bergen. Toen begonnen mensen de bossen voor zichzelf te gebruiken. Ze hadden graasland nodig en veranderden daarmee niet alleen het landschap, maar creëerden ook nieuwe leefgebieden voor veel verschillende soorten. Het uitgebreide gebruik van ontboste en leeggemaakte gebieden leidde tot steeds armere bodems en er werden grazende dieren gefokt die bijzonder geschikt zijn voor deze gebieden. De bovenste bodemlaag werd regelmatig verwijderd, vermengd met dierlijke mest en verbrand of als meststof op de velden aangebracht. De regen spoelde de laatste voedingsstoffen weg en speciaal aangepaste plantensoorten vestigden zich daar, gevolgd door zeldzame dieren.

Deze unieke ecosystemen overleven alleen door actieve menselijke tussenkomst, die is bereikt door eeuwen van heideboeren. Dit type landbouw is echter economisch onrendabel geworden en een groot deel van het land is omgezet in akkerland door het gebruik van kunstmest. Andere gebieden werden weer bos omdat het houden van dieren op voedselarme gebieden gepaard gaat met lagere opbrengsten. Met het verlies van de heidegebieden worden talloze dier- en plantensoorten met uitsterven bedreigd. En al het moois dat schilders en dichters altijd heeft geïnspireerd, zou eenvoudigweg kunnen verdwijnen. Het kan nauwelijks alleen de biodiversiteit zijn geweest die heeft geleid tot actieve conserveringsinspanningen, maar eerder de culturele band met deze geromantiseerde landschapsvorm. We behouden wat we mooi vinden en we kunnen alleen mooi vinden wat we kunnen zien.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Het Turnhoutse Vennengebied is een belangrijk heidegebied in Vlaanderen met veengebieden, heidevelden en weiden. Het natuurgebied beslaat een oppervlakte van meer dan 500 hectare. Veel dieren zijn hier te zien, waaronder magische momenten met grazende schapen in het bos.✨

🌲🌾🐑🌲

Het is belangrijk dat sommige gebieden vrij worden gehouden door begrazing, zodat de unieke habitats niet verloren gaan door struik- en bosbedekking. In 1999 begon een natuurontwikkelingsproject om het landschap te herstellen. Grond werd uitgewisseld in overleg met boeren. Bijzonder gevoelige gebieden werden op deze manier gerenoveerd.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Kleine Klotteraard en Grote Klotteraard gezien vanaf de uitkijktoren Bels Lijntje.

De Kempen is een natuurlijke regio in het noordoosten van België en delen van het zuidoosten van Nederland. Het bestaat voornamelijk uit uitgestrekte veengebieden, wetlands en zandige heidegebieden.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

We zetten elke dag minstens 10.000 stappen. 😊❤️🙃

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Heerlijke natuurwandelingen ❄️💚🌞

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.