Oeps? Hier ben ik, compleet onverwacht en onaangekondigd! Want er zit me op dit moment echt iets dwars! En ik denk dat het zijn oorsprong vindt in de nieuwe rechterzijde en de anti-woke beweging!

Wat is dat toch met al dat gepraat over frontale kwabben de laatste tijd? Mensen die onzin verkondigen, zouden er geen hebben, en zogenaamd verlichte mensen hebben een volledig ontwikkelde? Het is echt walgelijk om zo te praten. Ik heb een aangeboren disfunctionele frontale kwab en ben bovengemiddeld intelligent.

Ik ben de laatste tijd véél (!) te vaak deze retoriek tegengekomen! Feit is: intelligentie, hersenstructuur of cognitieve vaardigheden hebben nul invloed op de waarde of waardigheid van een mens!

Het is walgelijk en diep problematisch om over intelligentie of menselijke waarde te praten op een manier die mensen degradeert of afwijst vanwege neurologische verschillen!

Deze manier van spreken, waarbij de waarde van een persoon wordt gereduceerd tot hun vermeende intelligentie, hersenfunctie of "geschiktheid", doet op verontrustende wijze denken aan eugenetische ideologieën – waaronder die van de nazi’s.

Zij propageerden berucht schadelijke ideeën over "biologische superioriteit" en gebruikten pseudowetenschap om het ontmenselijken van hele groepen mensen te rechtvaardigen op basis van kenmerken zoals een handicap, neurodivergentie of vermeende "tekorten".

Wanneer mensen terloops termen als "volledig ontwikkelde frontale kwabben" gebruiken of neurowetenschap inzetten om anderen te kleineren, kan dat onbedoeld deze gevaarlijke houdingen weerspiegelen. Het is misschien niet altijd met opzet, maar het versterkt nog steeds het idee dat sommige mensen "beter" of "waardevoller" zouden zijn dan anderen op basis van eigenschappen waar ze geen controle over hebben.

Dit is precies waarom het zo belangrijk is om deze retoriek af te wijzen. Dit soort vergelijkingen stigmatiseren niet alleen – ze ontmenselijken. En dat heeft echte gevolgen voor hoe mensen met een handicap of neurodivergentie worden behandeld. Iedereen verdient het om gewaardeerd te worden om wie ze zijn, niet om beoordeeld te worden aan de hand van een willekeurige of simplistische standaard van waarde.

Deel of steun alsjeblieft zulke retoriek niet!

Trouwens, wie even nadenkt, zal beseffen dat "woke" slechts een verzamelterm is waar iedereen een andere betekenis aan geeft!

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

🦆🦴🥣 In een gedeelde ruimte wonen vereist compromis, wederzijds respect en gedeelde verantwoordelijkheid, maar communicatiebarrières kunnen het begrip bemoeilijken. Ik stuitte op deze uitdaging terwijl ik met huisgenoten woonde wiens gedrag aanvankelijk egoïstisch of afwijzend leek. Na verloop van tijd begon ik me af te vragen of hun gedrag eerder voortkwam uit uitdagingen die verband hielden met het autismespectrum dan uit narcisme.

🎄✨️🍗 Ik werkte hard om een gastvrije omgeving te creëren door de vriezer te ontdooien, voor Kerstmis te versieren, een taart te bakken en ingrediënten voor onze feestmaaltijd te kopen. Ondanks deze inspanningen werd ik niet geïnformeerd wanneer het diner begon, en toen ik me aansloot, waren er alleen nog resten over. Om het nog erger te maken, lachten mijn huisgenoten mijn gekwetste gevoelens weg, waardoor ik me buitengesloten en niet gewaardeerd voelde.

😡💢🗯 In eerste instantie beschouwde ik hun gedrag als narcistisch, maar ik begon me af te vragen of het niet eerder moeilijkheden in het begrijpen van sociale normen weerspiegelde in plaats van opzettelijke minachting. Neurodivergente mensen verwerken sociale interacties vaak anders, wat kan leiden tot gemiste signalen of onbedoelde ongevoeligheid. Mijn huisgenoten hebben misschien mijn bijdragen niet herkend of de emotionele impact van hun acties niet begrepen. In tegenstelling tot narcisme, wat opzettelijke minachting inhoudt, waren deze gedragingen waarschijnlijk het gevolg van communicatiebarrières.

💔🤔💭 Ik probeerde mijn gevoelens uit te drukken, maar realiseerde me dat duidelijkere communicatie – zoals het stellen van verwachtingen – waarschijnlijk effectiever zou zijn geweest. Ik richtte me ook op kleine positieve dingen, zoals het omtoveren van overgebleven eten in soep, terwijl ik tegelijkertijd besefte dat het ondersteunen van neurodivergente behoeften niet betekent dat ik mijn eigen grenzen moet verwaarlozen. Respect en erkenning zijn voor iedereen essentieel.

🗺🧭 Deze ervaring leerde me het verschil te maken tussen egoïsme en neurodivergente uitdagingen. Het navigeren door zulke relaties vereist empathie, geduld en duidelijke communicatie, maar ook stevige grenzen om emotioneel welzijn te waarborgen. Het vinden van een balans tussen het begrijpen van anderen en het respecteren van jezelf is de sleutel tot gezondere, eerlijkere relaties.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Luiaards staan bekend om hun extreme traagheid en kalmte, terwijl ADHD wordt geassocieerd met hyperactiviteit, rusteloosheid en impulsiviteit. Het idee dat een dier dat beroemd is om zijn ontspannen levensstijl plotseling geagiteerd of overactief wordt, creëert een komische discrepantie. Ik geniet ervan om tegenstellingen uit te leven en uniek te zijn. Je zou kunnen zeggen dat ik waarschijnlijk het snelste luiaard in de stad ben. In feite heb ik het gemengde type ADHD.

ADHD kan als volgt worden opgesplitst:

🦦 1. Voornamelijk Onoplettend Type:

Vaak nog steeds aangeduid als ADD (hoewel deze term verouderd is).

Symptomen zijn onder andere moeite met het vasthouden van aandacht, vergeetachtigheid en gemakkelijk afgeleid zijn, vaak zonder hyperactief of impulsief gedrag.

🐒 2. Voornamelijk Hyperactief-Impulsief Type:

Kenmerkend door overmatige energie, rusteloosheid, impulsiviteit en moeilijkheden om stil te zitten of rustig te blijven.

🦥 3. Gemengd Type (Gemengde ADHD):

Dit omvat significante symptomen van zowel onoplettendheid als hyperactiviteit-impulsiviteit.

🎨 Gemengd ADHD-type betekent dat een persoon beide patronen tegelijkertijd of in cycli kan ervaren. Bijvoorbeeld:

👾 Op een moment voel je een energie-uitbarsting die je rusteloos en impulsief maakt. Het volgende moment kun je jezelf betrapt vinden terwijl je dagdroomt of moeite hebt om taken af te maken vanwege gebrek aan focus.

👾 Je kunt een taak beginnen met veel energie, maar vervolgens de details uit het oog verliezen of het moeilijk vinden om deze af te maken omdat je aandacht ergens anders naartoe verschuift.

⭐️ Hyperactiviteit kan betekenen dat je vol energie en enthousiasme zit, wat je helpt om uitdagingen met enthousiasme aan te gaan (zelfs als het soms moeilijk is om stil te zitten).

⭐️ Onoplettendheid kan eruitzien als afdwalen, maar het kan ook betekenen dat je ongelooflijk creatief bent, met een geest die onverwachte en originele verbindingen maakt.

⭐️ Impulsiviteit kan leiden tot problemen met plannen, maar het kan je ook avontuurlijk en spontaan maken, bereid om nieuwe ervaringen aan te gaan.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Ongebruikelijk zicht: Zelfbekrachtiging bij mannen stuit vaak op weerstand. Deze weerstand komt voort uit de perceptie dat mannen al dominant en bevoorrecht zijn, en er heerst een verwachting dat ze altijd sterk moeten lijken. Ik vind dat zulke opvattingen zwakheden vertonen, vooral op het gebied van mededogen, communicatie en vooral gezondheid. Mijn open benadering om emoties en kwetsbaarheden te bespreken, is een getuigenis van kracht en mededogen.

Ongeveer 7 tot 10 procent van de mensen heeft ADHD, waarbij mannen onevenredig vaak worden getroffen. Ik zie geen gevaar in het uiten van mijn authenticiteit en openheid. Je kunt me niets verwijten dat ik niet al over mezelf erken. In feite kweken degenen die vasthouden aan ouderwetse genderrollen vaak hun eigen kwelgeesten. In een samenleving waar individuen bang zijn om zichzelf te zijn, worden manipulatie en bedrog de enige overlevingsmiddelen.

Na de gevolgen van dit gedrag in mijn eigen leven te hebben ervaren, heb ik er een sterke afkeer van ontwikkeld. Door open te zijn over mijn emoties en worstelingen, creëer ik een omgeving waarin anderen zich ook op hun gemak kunnen voelen om hetzelfde te doen. Deze openheid helpt gezondere relaties, meer zelfbewustzijn en oprechte connecties te creëren.

Het is tijd om deze verouderde normen af te wijzen en een inclusieve samenleving te creëren waarin alle mensen authentiek kunnen leven zonder angst voor oordeel of afwijzing. Mijn reis is een stap naar deze verandering en dient als een oproep aan anderen om hun ware zelf te omarmen.

Me zo laten zien zoals ik op de foto doe, is symbolisch voor mijn moed, want iedereen in mijn buurt en de hele wereld kan me zo zien. Geef ik erom of ik aan jouw verwachtingen voldoe of of ik bekritiseerd word? Niet echt. Ik volg de gemeenschapsrichtlijnen en doe wat ik wil.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

🐒 Ik heb je nu enig inzicht gegeven in mijn uitdagingen, sterke punten en vaardigheden. ADHD is een spectrum en een onderdeel van natuurlijke diversiteit. Er zijn mensen voor wie ADHD een last is, en anderen die er meer voordelen dan nadelen in zien. Het is een misverstand om te geloven dat deze verschillen uitsluitend te wijten zijn aan de wil van de betrokkenen. In feite varieert de uiting van de stoornis, en factoren zoals medicatietolerantie, comorbiditeiten, opvoeding, wereldbeeld, toegang tot gratis of betaalbare therapieopties, levensomstandigheden, levenservaringen, stigmatisering en persoonlijkheidskenmerken spelen ook een rol.

🦤 In deze onjuiste aanname zijn zowel fundamentele attributiefouten als de overlevingsbias ('Survivorship Bias') betrokken.

🌱 In de afgelopen 18 jaar heb ik veel aan mezelf gewerkt en, zoals je misschien in mijn berichten hebt gezien, met enkele moeilijkheden geworsteld.

🏝 Ik ben een rustig en vredig persoon, wat het voor velen moeilijk maakt om mijn ervaringen te begrijpen. In feite heb ik me gericht op het bevorderen van mijn therapie. Ik heb niemand aangevallen; voldeed gewoon niet aan de verwachtingen die ze van mij hadden. Als gevolg hiervan moest ik mijn familie verlaten, omdat we niet in harmonie waren. Daarom vergeef ik degenen die me hebben aangevallen, omdat ze misschien niet dezelfde omstandigheden hadden als ik. Ze wilden me misschien echt helpen, ook al vind ik het moeilijk om dat op zowel rationeel als emotioneel niveau te begrijpen.

🏞 Het heeft me geraakt toen me herhaaldelijk werd verteld hoe 'zielig' ik was terwijl ik probeerde mijn eigen weg te vinden. Ik kon niet eens ademen zoals ik wilde, zonder dat ik er kritiek op kreeg. Ik vergeef mezelf voor de woede en bitterheid die ik voelde, omdat het begrijpelijke reacties waren. Ik erken echter hun schadelijkheid en negatieve impact, niet alleen op mezelf. Daarom werk ik voortdurend aan het verbeteren van mijn zelfmanagement. Ik streef niet naar verzoening, maar naar een duidelijke grens tegen respectloos gedrag. Er is geen plaats voor respectloosheid in mijn leven, omdat het onverenigbaar is met mijn zelfbeeld.

🏔 Ik streef naar een leven dat in harmonie is met mijn waarden, gekenmerkt door respect, begrip en vrede.

🕊 Ik hou van mezelf.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

🏰🦁 Mijn toenmalige vriendin en ik bezochten vorig jaar een kapel in Kasteel Sayn. We keken rond in de kamer, en na ongeveer een minuut maakte ik een van mijn typische, aanvankelijk moeilijk te begrijpen opmerkingen: 'Deze leeuw is anders dan alle anderen!' Alle muren waren versierd met talrijke leeuwenfiguren die er bijna identiek uitzagen, behalve dat er eentje zijn tong uitstak. Dit is opzettelijk, omdat perfectie alleen voor God is weggelegd. Maar waarom merkte ik dit kleine detail zo snel op? Ben ik Rain Man of Indiana Jones?

🤠 Nee! Het komt door mijn ADHD!

🧠 1. Dopamine en Beloningsgevoeligheid

Bij ADHD vermindert het onderactieve dopaminesysteem de gevoeligheid voor beloningen, waardoor de hersenen meer gefocust zijn op nieuwe prikkels, die als meer belonend worden ervaren.

🧠 2. Verhoogde Gevoeligheid voor Prikkels

Mensen met ADHD zijn gevoeliger voor nieuwe sensorische input, waardoor ze kleine veranderingen snel opmerken, omdat hun hersenen voortdurend op zoek zijn naar nieuwe informatie.

🧠 3. Aandacht Wisselingen

Frequente verschuivingen in aandacht helpen mensen met ADHD om veranderingen sneller op te merken, aangezien hun hersenen altijd op zoek zijn naar nieuwe prikkels.

🧠 4. Hyperfocus

Tijdens periodes van intense concentratie kunnen mensen met ADHD uitblinken in het opmerken van kleine details en verschillen.

🧠 5. Prefrontale Cortex en Detailherkenning

Hoewel de prefrontale cortex minder efficiënt functioneert bij ADHD, helpt de verhoogde gevoeligheid voor nieuwe informatie om afwijkingen snel op te merken.

✨️ Ik ben constant op zoek naar nieuwe informatie, veranderingen, prikkels, om het zo maar te zeggen, en daarom merk ik zulke dingen heel snel op. Het is een perfect voorbeeld van hoe ADHD soms een superkracht kan zijn in het opmerken van details die de meeste mensen zouden ontgaan!

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

🧩 Hoewel wij mensen de neiging hebben de wereld in duidelijke categorieën en vaste grenzen te verdelen, ligt onze ware kracht in onze diversiteit. Onze soort, rijk aan verschillende eigenschappen en persoonlijkheden, belichaamt het principe dat het leven in al zijn vormen succesvol maakt: diversiteit. Ieder van ons is uniek, of het nu gaat om ons uiterlijk, onze voorkeuren of emoties. We kiezen verschillende woorden, reageren anders op vreugde of verdriet, en onze relaties zijn net zo individueel als wij.

☄️ Bovendien zijn we aanpasbaar – wat we vandaag leuk vinden, kan ons morgen vreemd lijken. Deze voortdurende verandering herinnert ons eraan dat onze pogingen om de wereld in categorieën te ordenen altijd open moeten staan voor uitbreiding en aanpassing. In plaats van starre grenzen hebben we flexibele kaders nodig die ruimte laten voor het onverwachte.

🦖 Het begrijpen en waarderen van diversiteit betekent echter niet dat we alles onverschillig moeten accepteren. Het is net zo belangrijk om duidelijke grenzen te stellen en beslissingen te nemen die in overeenstemming zijn met onze waarden en ons welzijn. In de omgang met anderen moeten we elke persoon met empathie en een open geest benaderen, maar ook met de wijsheid om te weten wanneer we standvastig moeten zijn en wanneer flexibel. Ware verbinding en groei komen voort uit het evenwicht tussen de acceptatie van anderen en het respect voor onze eigen behoeften en principes.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

De Kracht van Afwijking (2024)

Afwijking of variatie speelt een centrale rol in de natuur. Wiskundige en fysieke structuren, zoals cirkels en spiralen, ontstaan vaak door de interactie van krachten en afwijkingen van lineaire processen.

Een cirkel, bijvoorbeeld, ontstaat door een constante afwijking van een rechte lijn onder een bepaalde hoek. Een spiraal breidt dit uit door een continue verandering in straal te laten zien, wat het resultaat is van een constante afwijking in richting en afstand van het middelpunt. Deze vormen zijn wiskundig intrigerend en alomtegenwoordig in de natuur - van planetaire banen tot patronen op schelpen.

Het is echter belangrijk om te erkennen dat ons universum geen fractal is. Een fractal vertoont zelfgelijkheid, waarbij patronen zich op elke schaal herhalen. Als ons universum een perfecte fractal was, zouden deze patronen op alle niveaus consistent zijn. Maar de realiteit is veel complexer en minder voorspelbaar. Het universum vertoont een enorme diversiteit en onregelmatigheid, zowel in grootschalige structuren als in kleinere details. Deze onregelmatigheden komen voor in de verdeling van sterrenstelsels, de structuur van nevels en variaties in de kosmische achtergrondstraling.

Deze afwijkingen en resulterende structuren tonen aan dat het universum dynamisch is en voortdurend in beweging, waarbij kleine veranderingen leiden tot complexe en vaak prachtige patronen. Het ontbreken van een fractaal patroon in het universum benadrukt het belang van onregelmatigheden en afwijkingen bij het vormgeven van de structuur en dynamiek ervan. Deze afwezigheid van uniformiteit is noodzakelijk voor het ontstaan en de evolutie van structuren in de kosmos.

Zo ondersteunt de niet-fractale aard van het universum het idee dat onregelmatigheden en afwijkingen essentieel zijn voor de ontwikkeling en complexiteit van het kosmos. Ze stellen structuren in staat om te vormen, te evolueren en te diversifiëren, waardoor het universum een dynamisch, levend systeem is dat voortdurend in evolutie is. De ware creativiteit en rijkdom van het universum liggen in deze onregelmatigheden, die nieuwe mogelijkheden creëren en ervoor zorgen dat de kosmos altijd in beweging is en vol verrassingen zit.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

De term 'geestesziekte' is verouderd en wordt niet langer gebruikt in de moderne geneeskunde en psychologie. Wanneer leken deze term gebruiken, verwijzen ze meestal naar ernstige psychische stoornissen die aanzienlijke beperkingen in denken, waarneming of gedrag met zich meebrengen. Voorbeelden hiervan zijn schizofrenie, ernstige bipolaire stoornissen of ernstige depressie*.

*Zonder te zeggen dat deze term in deze gevallen daadwerkelijk waar is, aangezien het afhangt van de context (zie hieronder).

ADHD valt echter niet onder deze term. Zoals in eerdere berichten vermeld, wordt het beschouwd als een neurologische ontwikkelingsstoornis of een psychische stoornis, maar niet als een 'geestesziekte' in de klassieke, verouderde zin.

Ik wil mij niet boven degenen plaatsen die door ernstige psychische stoornissen worden getroffen, maar een onderscheid is belangrijk. Het is cruciaal dat dit onderscheid niet bijdraagt aan verdere stigmatisering of hiërarchieën tussen verschillende aandoeningen. Elke aandoening, of deze ernstig is of niet, kan een aanzienlijke impact hebben op het leven van een individu en verdient erkenning en respect.

Mijn ervaring heeft echter aangetoond dat deze verouderde terminologie vaak in privécontexten wordt gebruikt om te manipuleren en in diskrediet te brengen. Omdat dit onderscheid niet breed wordt begrepen in de hoofden van mensen, heeft het de potentie om aanzienlijke schade aan te richten.

Bijvoorbeeld om macht en controle uit te oefenen in een toxische context. In plaats van het bekritiseerde gedrag aan te pakken, wordt de perceptie en het welzijn ter discussie gesteld. Vaak met de slotzin: 'Je bent ziek!'

Moderne terminologie is preciezer en vermijdt de stigmatiserende connotaties die gepaard gaan met termen zoals 'geestesziekte'. In plaats daarvan verwijzen professionals naar psychische stoornissen of aandoeningen, waarbij specifieke categorieën variëren afhankelijk van de diagnose.

De term 'stoornis' is waardevrij en beschrijft eenvoudigweg dat het om een afwijking gaat.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Er is nog een ander misverstand dat ik wil aanpakken: de aanname dat een diagnose van aandachtstekortstoornis (ADD) of aandachtstekort-hyperactiviteitsstoornis (ADHD) automatisch betekent dat iemand een verhoogde behoefte aan aandacht heeft. In werkelijkheid verwijst de term 'aandachtstekort' naar de moeite om aandachtig te zijn en zich te concentreren, en in sommige gevallen gaat het om het balanceren tussen hyperactiviteit en hypoactiviteit - wat betekent schommelingen tussen hoge en lage energie.

Dit misverstand wordt vaak versterkt door het feit dat mensen met ADHD van nature meer aandacht trekken vanwege hun afwijking van de norm - wat vaak wordt bestempeld als een 'stoornis'. Onconventionele gedachten en gedragingen vallen van nature meer op dan wat als 'normaal' wordt beschouwd. Het is volkomen natuurlijk dat mensen proberen deze verschillen te begrijpen. Hoe ze deze situaties interpreteren, is echter cruciaal. Vaak projecteren mensen hun eigen ervaringen en verwachtingen op wat ze waarnemen.

Ja, ik trek aandacht op Instagram, en dat doe ik bewust. Ik gebruik mijn uniekheid om daadwerkelijk aandacht te trekken omdat ik heb gemerkt dat het me kan helpen om bereik te krijgen voor dit project. Mijn activiteiten echter terugbrengen tot simpelweg aandacht zoeken, is neerbuigend en zegt meer over de percepties van anderen dan over mijn bedoelingen.

In werkelijkheid steek ik veel werk in dit project. Het is duidelijk dat de focus ligt op bioculturele diversiteit. Mijn aanpak is fundamenteel anders dan de typische zelfpromotie die je ziet met vakantiefoto's en persoonlijke ervaringen. Mijn doel is om het belang van bioculturele diversiteit te benadrukken, niet om mezelf in de schijnwerpers te zetten.

Een belangrijk aspect hiervan is het erkennen dat neurodiversiteit ook een essentieel onderdeel is van natuurlijke biodiversiteit. Net zoals de diversiteit van soorten in een ecosysteem het versterkt en verrijkt, zo verrijkt ook de diversiteit van geesten onze samenleving. Mijn creativiteit, gecombineerd met mijn persoonlijkheid en de waardevolle ervaringen die ik deel, dient als voertuig voor deze bredere boodschap: het belang van onze natuurlijke wereld, zijn kleinste bewoners, en de diverse manieren waarop we er allemaal aan bijdragen.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.